Walkers4Walkers.nl

http://myalbum.com/album/0IeUcz9UDrtf

Prima lus,16.50 binnen.

Topper!
Fijn dat jullie het zo goed en gezellig hebben gehad onderweg!

Uitlopers van harte gefeliciteerd.
Tina jammer dat je maar een deel gelopen hebt, maar ik hoop dat je toch genoten hebt van het stuk dat je wel gedaan hebt.

Uitlopers, gefeliciteerd.

Uitlopers, gefeliciteerd. En als ik de foto's zie, een veel minder modderiger parcours dan dat van de Kennedymars van Klarenbeek Misschien een KM voor volgend jaar?

Ik zou zeggen: ja. Volgend jaar weer hoor.
Ed: hoe doe jij dat zo snel met die foto's? Wat een mooie reportage!

Ooltgensplaat ligt ergens onder een wirwar aan Rotterdamse snelwegen, in the middle of nowhere. Tina kwam mij oppikken, en dat was maar goed ook. Met het openbaar vervoer duurt de reis voor mij tweeënhalf uur. Tina je bent een gouden lieverd hoor! De startplaats was een heel bijzonder fort, waar in de kelder het open haardvuur al gezellig brandde. Qua organisatie en vele malen later die nacht en dag, merkte ik meteen al hoe handig het is als twee giganten hun krachten bundelen: de Omloop en de RWV. Wat verliep dat allemaal goed!
De start was prachtig, met een goed verstaanbaar toespraakje van iemand op een verhoging, en een vuurspuwer. En toen stapte ik, in het mooie gezelschap van Ed Stetson, Carola en Tigelu de nacht in. Waar ik altijd zeg: de KM Hilversum is "de mooiste", zal ik in het vervolg zeggen: KM Ooltgensplaat is "de donkerste". Ga hier nooit zonder zaklamp starten dus. Reflecterend hesje is verplicht, en terecht.

Na wat nachtelijke grasdijken en karresporen - ik had Ed beloofd om niet te zeuren - kwamen we bij een fenomeen wat mij bijna brak: een stuk "schuin asfalt". Een soort dijkje dus, maar zonder bovenkant. Je liep als het ware je enkels aan gort. Organisatie: nooit meer doen! Het bos daarna, met zuigmodderpaden, leek hierdoor een eitje. We liepen al niet zo snel, maar om een uur of 3 in de ochtend werd de organisatie wat bezorgd over ons en belde. Wij beseften, dat de term "achterhoedegevecht" bij deze mensen nog wat moest bezinken.

Tigeluutje moest bij de eerste binnenrust op 26 km opgeven. Het lijf wilde niet met haar mee helaas. Er haakte na de rust een Louis bij ons aan, die het op de volgende rust voor gezien hield. Daarna dacht ene Theo bij ons de kracht voor de rest van de tocht te ontvangen, maar ook hij ging roemloos ten onder. "Iemand nog meelopen?" riepen wij. Het bleef stil.
De zon kwam op, en wij dachten dat het wonder na die prachtige sterrennacht niet mooier kon worden, maar kijk de foto's van Ed en je weet beter. Wat een heerlijke rust, wat een bijzondere kleuren en wat een kou... Wij waren gelukkig goed voorbereid.

Al langzaam lopend met de rode 80 km lantaarn op de rug bereikten we de tweede binnenrust. Ha! Over de helft! Maar erg lang bleven we niet zitten, al was de pastamaaltijd heerlijk en de mensen daar erg aardig. De zon scheen buiten, en wij wilden eens zien, hoe warm het zou kunnen worden. Op de volgende drinkposten (zeg maar EET-en-drinkposten) ontmoetten wij de 110 lopers, zoals daar zijn Lange Halen, Bert Vos en LDW. Die hadden er de eerste lus al op zitten, en weer onderscheidde zich de organisatie van deze tocht, door het zo in elkaar te zetten dat wij onze vrienden ook eens onderweg konden groeten. Zelfs wat bijpraten, voor zover een echte lange-afstandloper daarvan gediend is. :-)

De derde binnenrust liet erg op zich wachten, vanwege het uitgerekte elastiek, waarmee de kilometers waren gemeten. Uiteindelijk bleek het een uiterst aangenaam terras te zijn, waar wij met vrolijke orgelmuziek werden begroet. We kregen daar de lekkernij van de streek: een bolus. Eten en drinken, nou ja, wat was er eigenlijk niet? Applaus wederom, voor de organisatie, en komt allen volgend jaar wanneer er wat extra kilootjes nodig zijn.

De laatste kilometers legden wij vrijwel in stilte af. De vermoeidheid liet zich voelen. Maar de finish was glorieus: een diploma, cadeautje en ook wat koekjes kregen we met een applausje overhandigd. Het werd al snel tijd voor mijn terugreis, met een lift, de bus, de metro en maar liefst drie treinen. Ik had gewoon geen tijd om in slaap te vallen!
En hier zit ik dan weer, zonder enige schade aan voetjes of lijf. Vrijwel ongetraind een Kennedymars, niet omdat het moet maar omdat het kan. :-)

Carola en Ed, wat een heerlijk gezelschap zijn jullie. Het tempo heeft mij bewaard voor schade en de rust die jullie uitstralen was precies wat ik even nodig had.
Dank.
Foto's volgen later vandaag.

Maike jij natuurlijk ook bedankt,ben niet zo'n schrijvert maar meer van de plaatjes.
Het was allemaal top,organisatie,de natuur,het weer en gezelschap.

Wat een prachtig verslag Maike, en wat een bikkels zijn jullie! Gefeliciteerd met de prestatie alle uitlopers en jammer Tina, maar er komt vast nog wel een kans!

@Maike: [applaus] mooi verslag! heb alleen de eerste 'strofe' gelezen, drukdrukdruk.

Maike, een mooi verslag. Ik wist wel dat je een wandelkanjer bent. Ik lees dat er toch modder was maar dat heeft Ed niet op de gevoelige plaat vastgelegd! Toen ik zag welke mensen de organisatie hebben gedaan, was ik verkocht en gaat deze KM volgend jaar in de wandelplanning.

GELEZEN. Bij 2 kopjes koffie en een plak cake.
Mooi geschreven!
Wederom [applaus]!

Een heel mooi verslag Maike, wat ben je toch een kanjer maak een diepe buiging voor jou en je wandelmaatjes.

De platen van Ed en het verslag van Maike sluiten goed op elkaar aan.
Ook hier in NH waren de weilanden gisteren wit bevroren en kwam de koperen ploert prachtig op.

Allen proficiat met het behalen van de eindstreep en voor Tina: jij weet inmiddels wel tot hoever je kan gaan. Evengoed top dat je er aan begonnen bent.

Mooie foto's en leuk verslag!
Iedereen die gelopen heeft: proficiat met deze prestatie (ook als je gestopt ben, ook een prestatie)!

Jammer Tina, dat het niet lukte.

Verder iedereen proficiat! Het parcours klinkt zwaarder dan ik in gedachten had nij deze mars, maar toch hoop ik hier volgend jaar ook bij te kunnen zijn..