Iedere wandeltocht begint met een verttrek thuis en het al dan niet oppikken van wandelmaatje(s). KM Emmeloord dus ook.
Vrijdagavond bijtijds in de auto en naar Lelystad. Daar Bertus opgepikt (die -uiteraard- aan de andere kant van het station naar mij aan het uitkijken was) en door naar Emmeloord. TomTom bracht ons keurig tot 100 mtr voor de start toen we werden tegengehouden: wielerronde en de verkeersbrigade kon wel de start aanwijzen maar niet de parkeerplaats. Na een rondje Emmeloord de wandelorganisatie maar gebeld: dan blijkt dat we moeten parkeren bij de sportaccommodatie waar we naderhand ook kunnen douchen, maar dat de start (en de container voor de tassen) ruim 800 meter verderop op de kermis is. Dus zwaar bepakt naar de start.
Veel herrie daar, bijna geen zitgelegenheid en zeker geen tukkie voor vertrrek (ik heb gewerkt vandaag en ben al op vanaf 6:15 uur en had gehoopt op een tukkie voor vertrek.) Bij de start eigenlijk maar 1 Walker gezien (Marc van W4W). Om 22:00 uur gestart en in korte tijd liepen we in de achterhoede. Dat was ook de reden dat we samen voor deze tocht hadden gekozen: door het parcoers (voornamelijk asfalt en beton en lang en recht) lijkt Emmeloord een grote aantrekkingskracht uit te oefenen op de snelle Jelles en Ilona's. Ik wilde dit jaar deze wel doen, omdat de route dit jaar ondersom liep vergeleken met 2012. Hierdoor kwamen de lange, zeer lange saaie stukken zonder beschutting , van Ens-Kraggenburg-Marknesse-luttelgeest in het nachtgedeelte voorbij en het bollengebied (hiopelijk met tulpen) aan het eind, dus in het zicht.
Bertus en ik lopen dus lekker ons eigen tempo, de ene keer weer voor Henk Bartels en dan (vanwege een kunstwerk of andere reden om foto's te maken) weer achter Henk als allerlaatsten. Er is in de afgelopen 2 jaar veel geklust in de nooroostpolder: het stuk Emmeloord-Luttelgeest is opgeleukt met een compleet betonpad door een nieuw aangelegd recreatiepark met veel groen en water. Het groen was zichtbaar door de vele onweersflitsen opzij en achter ons. Het water was bijna hoorbaar door gigantische kikkerconcerten. Zoals Bertus opmerkte: je zou bijna oordopjes indoen, zo oorverdovend. Middenin het park stond een (helaas lege) ooievaarspost. Zonde: het zou een buffet voor ooievaars geweest zijn. Na Marknesse blijkt er, op weg naar Kraggenburg opnieuw een stukje veranderd in het parcours: we worden, letterlijk, het bos ingestuurd. FDoor onduidelijke bepijling (voor ons tenminste) lopen wij eerst nog een stuk verkeerd om daarna tot de conclusie te komen dat dat gras/bospad de juiste route is en niet het betonpad. Dit Voorsterbos haalt de vaart er wel uit: ik heb problemen met lopen op het ogenblik dat ik A. de grond niet goed kan zien = donker en B. de grond ongelijk is, en dan kelder direct mijn snelheid. Gelukkig was het bos eindig en komen we, hoe verrassend, als laatsten aan op de 24 km post. Daar verteld men doodleuk: jullie hadden ook gewoon het fietspad kunnen volgen hoor, ipv het bos. Is even lang maar we dachten dat het wel leuk zou zijn als afwisseling
. Na weer allerlei eten en drinken tot ons genomen te hebben weer verder in de nacht. Maar gelukkig word het gaandeweg langzaam licht en na Ens liepen we geheel in het licht over Schokland. Ook hier een aanpassing van het parcours: ipv de hele ringweg tussen snelweg en Schokland telopen, steken we halverwege (na een km of 4 rechte weg), dwars over Schokland door het bos naar de ander ringweg (maar even goed weer 4 km rechte weg) om uiteindelijk om 7 uur aan te komen in Nagele op 41,5 km. Dit is tevens het bagagepunt en het wisselpunt voor de duo-lopers.
We "ontbijten" hier en trekken een fris shirtje aan. Ik wissel hier van schoenen. Een hele KM op de orthopedische zwaargewichten durf ik niet aan, dus mogen de Brooks-hardloopschoenen de laatste 38,5 km dienst doen. De kleine teen links is voelbaar dikker (zal ongetwijfeld een pracht van een rondom blaar zijn) maar dat is geen probleem voor het lopen. Knie houd zich ook goed en om 7:45 uur vertrekken we weer. Henk is dan alweer vertrokken, maar achter ons komt nog een jong stel dat aan hun 1e KM bezig is. Zij zijn echter beiden nog onder behandeling bij de EHBO als wij vertrekken.
De 6 km naar Espel zijn die typische polderwegen en gevat in 6 regels op de beschrijving (die we nu eigenlijk meer voor de lol lezen want de bepijling is prima). In Espel krijgen we voor het eerst vandaag iets mee van Koningsdagfestiviteiten: deze bvinden nl plaats pal naast de rustlocatie, met als gevolg dat er weinig zitplek is. Gelukkig vinden we een plekje in de hal. Omdat we Henl onderweg weer ingehaald hadden, kwamen na ons allen Henk en het jonge stel nog aan. Henk gaat al voor ons weer op pad en wij vertrekken om 10:45 uur als voorlaatsten - denken we. Onderweg naar Creil komen de eerste bollenvelden mét bloemen in beeld. En de begeleidende bezemfietser kan ons vertellen dat het jonge stel is gestopt en dat we (weer) achteraan lopen: ons antwoord is, als vanouds,: we hebben voor 20 uur betaald, dus we gaan 20 uur genieten! en genieten is het! OK- de wegen zijn lang en recht, maar deze noord-west kant heeft mooie uitzichten, rijen bomen langs het fietspad en dus schaduw in de overvloedig schijnende zon en vooral veel, heel veel bollenvelden links en rechts en zelfs een kweektuin van tulpen met meer dan 2000 verschillende soorten tulpen op een proefveld. Die proeftuin hebben we, uiteraard, uitgebreid bekeken en zijn door Bertus deels gefotografeerd en dat maakte de stukken naar Creil, Rutten en Bant uitermate mooi om te lopen ondanks dat je vooral op het fietspad langs de ringweg van de NOP loopt. Vanaf Bant, waar wij om 15:30 uur vertrokken voor de laatste 8.9 km was de lol er wel een beetje veel af. Weinig bollen, een EHBO wagen die het nodig vond als bezemwagen achter ons op het fietspad te blijven rijden en tot slot Emmeloord die je heel langzaam aan dichterbij zag komen in een bijna eindeloze 5 km lange weg. We waren dan ook ontzettend blij toen we kans zagen om Henk weer in te halen en hem over te laten aan de dames van de EHBezenO-wagen. Later bleek dat dit uiteindelijk heel goed was: voor ons vermaak en de redding van Henk. Toen we dan eindelijk Emmeloord binnenliepen stond de dagteller, volgens het bordje die we iedere 5 km te zien kregen, op 75 km en bleek dat ook bij deze KM het venijn in de staart zat. Vlak nadat we Emmeloord inliepen via de fietstunnel mochten we rechtsaf en bleek dat we nog een rondje om en door de stad mochten van 5 km
Stoepje op, stoepje af en dat bijna 5 km lang. Na 1 km stonden de dames van de Bezemwagen op een hoek: ze waren Henk kwijtgeraakt na de rotonde en fietstunnel, of wij hem gezien hadden: nit dus. De dames gingen spoorzoeken en wij ploegden voort door de stadsjungle. Om 17:20 uur liepen we over het finishpodium. Bertus was gelukkig een stuk diplomatieker tegen de man met de microfoon die van alles wilde weten over hoe we ons voelden, hoe we de KM gevonden hadden en of we volgend jaar terugkwamen: mijn antwoorden waren uitermate kort en bondig (en mss niet even netjes qua uitdrukking) maar gelukkig was Bertus wat milder.
Ondertussen hadden de dames van de bezemwagen Henk ergens gevonden (en wellicht een liftje gegeven tot bijna bij de finish) want om 17:35 uur strompelde ook hij, met hulp, over de finish. Na afmelden, toiletbezoek en even wat eten en drinken, de bagage weer op genomen en 800 mtr teruglopen naar de auto. Ik had nog even gevraagd of er nog een mogelijkheid was tot douchen: er werd speciaal voor me gebeld en ik kreeg de spijtige mededeling dat ze het vreselijk vond, maar er was niemand meer. Dus bij de finish mijn voeten van de fixomul ontdaan en de schade bekeken (linkervoet - kleine teen die 2x zo dik was met 1 hele grote dikke blaar aan de zij en achterkant + een pijnlijke plek tussen grote teen en 2e teen uitstralen naar middenvoet, dit bleek op zondag een blaar te zijn diep weggestopt onder het eelt en doorgeklommen naar de plek tussen de beide tenen waar hij doorgebroken was. - rechtervoet niets) om daarna de meegebrachte sandalen aan te trekken voor de terugtocht.
Toen we bij de auto aankwamen, bleek de dame er nog wel: zij zat al vanaf 14 uur te wachten op nog een eventuele doucher, dus ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om dan nu te weigeren. Achteraf was ik wel blij: je knapt er toch wel van op.
Om 18:40 uur rijden we weg uit Emmeloord en 19:15 uur zet ik Bertus weer af bij station Lelystad. Daarna rijd ik naar huis waar ik om 20:00 uur arriveer.
Ik eet nog even wat en ben dan zo moe dat ik niets meer opruim, maar mijn bed in rol vast besloten om nooooooooit meer een KM te lopen. 15x is genoeg!
Die is hier te bekijken: 
