Walkers4Walkers.nl

Niet overdrijven Erik, het waren er maar 516

Wij zijn weer thuis na een vermoeiend maar o zo gezellig weekend
Bertus heeft zijn 30ste Kennedymars gelopen en ik heb weer gezellig in de verzorging gezeten. Gewoon de nacht doorgaan en dan de volgende dag ook nog. Veel van de bekende lopers waren er niet, sommigen vanwege blessures, maar de groep die er wel was maakte het gezellig.Zelfs de snelste groep nam na de eerste lus even de tijd om te gaan zitten en wat te drinken, iets wat ik niet vaak zie
Erik en Carla kwamen ook nog gezellig buurten en zij waren er nog toen Bertus om ongeveer 16.20uur binnen kwam, hij had vandaag weer wat rustiger gelopen,en ondertussen weer heel wat foto's gemaakt, dus geef me een paar dagen de tijd om die allemaal uit te zoeken En ja, Bertus heeft dit weekend nummer 30 gelopen
@ Bill, voor zover ik heb gehoord is er zowel boven als beneden niets gevonden

80.000 meter / 516 foto's = om de 155 meter een foto.
Trudy, laat ze maar komen.

Noord Holland Noord

Het is volgens het looplijstje tijd voor een KM, op deze datum valt de beurt op die van Noord Holland Noord. Dus op vanaf het bos richting een uithoek van Europa, Den Helder. Gewapend met de wetenschap van goed weer en drager van nieuwe sloffen arriveer ik met mijn wandelmaat in de marinestad. Onze eigen reportagefotograaf Bertus en zijn zorgzame eega Trudy zitten dan daar al te wachten op de komende inspanning. Met haar wordt nog even gehandeld in wandelcuriositeiten en komen de “nieuwe” geknoopte veters als trofee in mijn bezit. Zelfs worden wij uitgezwaaid door medeforumster en vertegenwoordigster van de stad Nollie die, ondanks haar wandelverwondingen, zich naar de startlocatie had begeven. Na een korte toespraak en uitleg van de marsleider worden wij gelost en mogen wij ons op het parcours begeven.

Zoals altijd zitten wij meteen in de achterhoede en proberen om Bertus zijn tempo te pakken. Dit gaat echt niet, we moeten de benen strekken en hem in zijn eigen modus achter laten. Met een normaal verloop komen we op eigen tempo en beginnen meerdere lopers achter ons te laten. De routekaart wordt gepakt en de jacht op aanwijzingen is begonnen. Misschien omdat het avond is of anders dat de bezuinigen hebben toegeslagen, zijn de mannen van de marine wel erg zuinig met de bewijzering omgegaan. Een medewandelaarster stelt zich spontaan op als gids van de route en kenner van de omgeving. De controles onderweg nemen genoegen met het roepen van het inschrijfnummer waardoor er geen oponthoud bestaat, mocht dit gebeuren met een kleine negentig deelnemers. Ondanks de goede bedoelingen van onze begeleidster beginnen wij meer pijlen te missen maar we blijven toch medewandelaars zien. Op het einde van de eerste ronde heb ik echt het idee dat ze intuïtie/ ervaring loopt maar toch loodst zij ons bij de eerste rust.

Na een rust die in tegenstelling van de bewijzering royaal verzorgd is kunnen wij met aangevulde energie aan ronde twee beginnen. Onze gids werpt zich wederom op om de begeleiding te verzorgen. Deze keer gaat het goed mis en raken wij echt van koers. Ze schijnt een probleem te hebben op het pad van het parkbos door te lopen en verteld dat ze de weg wel weet wat maar een kleine omtrekkende beweging is. Dit gaat echt mis en wij dwalen door de catacomben van Den Helder. Hier lopen wij vele kilometers om gezien de tijd waarmee wij deel twee eindigen. Maar hier begint het verhaal pas. Op wonderbaarlijke wijze zien we een pijl welke maar twee aanwijzingen verder is vanwaar het mis ging. Dit kost mij mentaal veel energie maar onze gids glundert van haar gelijk en haar redding van de operatie. Gelukkig kan ik mij weer vasthouden aan de zoek- en puzzeltocht in de holst van de nacht. Wanneer de controle post is gepasseerd lopen wij richting zee, ook hier stuit ik op verzet. Na de ervaring die wij hebben opgedaan op Texel huivert mijn wandelmaat van het strand, waarop onze gids zich wederom als baken opwerpt. Wij gaan voor het fietspad aan de andere kant van de duin die wij in deel drie vanaf de andere kant zullen lopen. Jammerlijk blijkt er nog een fietspad te lopen die wij geheid nemen. Dit pad slingert wel heel erg waardoor de kilometers nog verder optellen. Een ding staat gelukkig vast en dat is de Lange Jaap waar ik mij nu op richt. Dan eindelijk zie ik toch nog de zee en de staart van de lopers waar we eigenlijk midden in zouden moeten zitten. Als de juiste weg weer onder de voeten is komt er eindelijk een einde aan deel twee maar niet voordat wij een heuse zeehond en de haven naar Texel hebben gezien.

Bij deel drie gaan mijn maatje en ik weer alleen op pad, onze gids had een opspelend oud probleem en ging hierom de strijd staken. Nu het licht is, is alles beter te herkennen. Wij mogen via het museumterrein naar het noorden van de stad lopen en ons dan laten afzakken naar Huisduinen. Hier komen wij inderdaad op het fietspad dat wij niet lang hiervoor ook al hadden betreden. Gaandeweg kom ik alle punten tegen waar wij dubbel fout zijn gelopen. Niet naar de zee maar er juist vanaf dat is nu achteraf en zullen met de extra kilometers in de benen ook deze lus moeten volbrengen. Het vreemde aan deze lus is dat wij nu meer over bewoond gebied lopen terwijl de lus hiervoor door een natuurgebied voerde. Het zal wel een reden hebben maar ik kan hem zo gauw niet verzinnen. Een weinig tot de verbeeldingsprekende omgeving valt ons nu ten deel, alles voor de kilometers zal ik maar zeggen. Toch komt lus drie ook op een einde als wij het marinesportcomplex oplopen.

Na soep en broodjes worst zijn alle tekorten aangezuiverd een klaar om weer aangebroken te worden. Nu lopen wij echt meer tegen de stad aan en dat maakt het voor het oog aangenaam. Helaas laten de weergoden ook van zich spreken en dat ene buitje in het land valt precies op een deel van route vier zodat ik mij jas nog net nodig heb op deze tocht. De pret mag het niet drukken want wij hebben hier nu zoveel gelopen dat er herkenningspunten genoeg zijn zodat dwalen uitgesloten is. Als bijkomend voordeel heeft een van mijn broers hier nog een tijdje de schaapjes gehoed waardoor ik nog stukken van de stad weet te herinneren. Ook Bill komen we tegen op een afgelegen controlepost waar hij druk is met de bevoorrading. Als wij richting de Zwarte Duinen richting de Lange Jaap lopen zit onze natuurtocht er op en zal het urban deel deze mars gaan afsluiten. Met als laatste het bezichtigen van de marinehaven is de koek echt op en de pijp leeg. Nadat de formele verplichtingen zijn volbracht worden wij verrast door de aanwezigheid van AGS en Cornelia, zelfs de eigen benoemde gids is gekomen. Na het doornemen van het laatste avontuur zeggen wij hen ook gedag en vlieden wij ons richting uitgang waar wij wederom Nollie in de armen lopen. Na haar felicitaties in ontvangst te hebben genomen moeten wij dit verhaal toch echt afsluiten, al was het maar dat ik anders moet gaan liegen om het verhaal op te rekken.

Iedereen de heeft meegeleefd dank, iedereen die zich heeft ingezet of aangemoedigd extra dank, iedereen die dit beiden heeft gedaan ontzettend bedankt en Bertus gefeliciteerd met nummer 30.

Eduard, jij nogmaals gefeliciteerd met je 10de KM, van mij mogen er nog heel veel meer volgen, al was het alleen maar om ons te laten genieten van dit soort wandelverslagen, mijn dank is groot

mooi verslag Eduard en gefeliciteerd iedereen die de km heeft uitgelopen

Een mooi verslag Eduard en proficiat met nummertje 10. Enig idee hoeveel km's het geweest zijn door het omlopen?

De foto´s zijn genummerd, uitgezocht en nu ook ingeplakt. Het is een beetje dik fotoalbum geworden, sorry daarvoor
Maar nu krijg je wel een goede indruk van deze Kennedymars

Vergeet ik toch bijna te zeggen dat ik een foto van Bill op zijn verzorgingspost tegen ben gekomen

ken niet zien wattie doet nummertjes controleren of zittie te pitte

De eindjes aan elkaar knopen

Hij had veters meegenomen om wat te doen te hebben

Gezien de tijd tussen de vier en de zes kilometer. Aan het tempo zou het deze keer niet liggen die lag voor ons doen hoog. De eerste rust hadden we om kwart over drie, van de tweede lus kwamen we binnen om half zeven. Dat alles bij een redelijk constant tempo.

Als ik goed reken is dat 3 uur en een kwartier voor de 2e lus en die is 20, 2 km. Da's een strak tempo, zeker als je dan nog wat extra's doet...

Sorry Wil,

Het was toen voor mij ook laat (of vroeg).
Wij zijn om 01:35 aangavangen met lus 2, einde lus 1 was om 01:15 en inderdaad op een mooi tempo.
In lus 2 zijn wij niet veel teruggelopen in tempo, wel in kilometers.