En dat was nummer 18..
Zaterdagmorgen half 7 uit bed, naar Utrecht voor de KNBLO tocht. Daar 15 km gelopen op wel erg rustig tempo met leuke lange rusten
. Toen heeft Syl me opgehaald en ben ik bij haar gebleven tot we 's avonds naar de trein konden. In Utrecht voegde Gery zich bij ons en met zn 3en reisden we naar Someren. File bij de bus in Eindhoven, gelukkig waren er nog precies 3 zitplaatsen
In Someren kwamen we Marc en Bernard tegen en zijn we op het welbekende stoepje nog wat gaan drinken. Er was weer een jarige in ons midden maar helaas geen gebak dit keer
Dagmar kwam er ook nog bij, en aan de overkant zagen we een groepje Molukkers, maar niemand durfde te vragen wie nou eigenlijk Timo was
Om kwart voor 10 zijn we in de rij gaan staan zodat we 'you never walk alone' en het KM-lied mee konden zingen en toen gingen we van start rond kwart over 10 (ja we stonden weer achteraan)
Het eerste rondje ging als een speer, dik 6,5 km per uur. Ik liep heerlijk. Bij de rust ff gewacht op Syl en Gery en toen verder gelopen. De rest van de nacht en vroeg in de ochtend ging ik ook erg hard. Eigenlijk sinds de Nacht van Gulpen is mijn looptempo hoger geworden (mams klaagde vorige week ook al dat ze me nie meer bij kon houden
)
Dus bij elke rust weer op Syl en Gery gewacht. Onderweg kwam ik Bernard tegen, en we hebben de hele tocht zo'n beetje met zn 4en doorgebracht, vooral op de rusten. Op 38 km bij Brouwhuis en op 53 km ben ik nog in slaap gevallen
Maar niet te lang: ca 10/15 minuten. Ik was echt oververmoeid deze dag.
Op Op 55 km bleek Trudy ongeveer een uur achter te lopen, zij deed dus het rondje. Maar eenmaal bij de rust op 64 kwam ze na 5 min al aanlopen. Ze had erg hard gelopen en niet gerust zodat ze nog een deel met ons mee kon lopen
Vanaf 53 km ging het ietsje minder hard, maar rustten we vooral vaker en langer, wat we allemaal wel lekker vonden, hierdoor zijn we uiteindelijk pas om half 5 gefinished. Hans en Michael, de ouders en dochtertjes van Trudy haalden ons in, en nadat we nog wat gedronken hadden gingen we allemaal weer huiswaarts. Gelukkig reden de pendelbusjes nog, zodat Gery, Syl en ik met het busje naar de parkeerplaats gingen, te moe om nog een kilometer te lopen
Geen blaren, geen spierpijn, het enige wat overgebleven is zijn een paar zere voetzolen en een dikke voet aan 1 kant. Oja en een slaapgebrek, want moest nu weer vroeg uit bed omdat ik vanmiddag in Groningen een tentamen heb
Maar vanmiddag om 5 uur heb ik dan wel eindelijk vakantie