Walkers4Walkers.nl

Iedereen die hier gaat lopen wensen wij heel veel succes

Het is me gelukt, alles was super geregeld. Maar het is toch afzien dat laatste stuk. But I did it!!

Gefeliciteerd!!!

Deze KM is weer goed afgelopen! Van tevoren had ik veel twijfels of ik deze wel moest lopen want twee weken geleden was de KM Geldrop na 30 km al snel bekeken door een hartritmestoornis. De cardioloog had geen bezwaar, alleen mijn verstand wel. Dus enorm zenuwachtig aan de tocht begonnen, samen met Eduard van W4W en zijn wandelmaat Edwin. Despier hebben wij alleen bij de start gesproken en daarna, zoals verwacht, niet meer. Wij zijn vlotjes vertrokken maar na verloop van tijd toch in de achterhoede terechtgekomen ondanks ons tempo van gemiddeld 5,7 km. Na zo'n 60 km begonnen mijn voeten aan te voelen als tartaar en de laatste loodjes waren heul erg zwaar. Ook Edwin had grote blaren op de hakken, waarschijnlijk door de nieuwe inlegzolen, en erg blij dat het erop zat. Eduard oogde ogenschijnlijk onaangetast maar hij liet in een onbewaakt ogenblik weten last te hebben van alles beneden de knie. Uiteindelijk kon de finish gepasseerd worden om 15.10 uur, dus 17 uur onderweg met in totaal 3 uur rusten.

De organisatie had alles weer prima voor elkaar, zelfs het weer. Het buitje kwam toen wij zaten uit te puffen met een drankje in de hand

Chapeau Wil, om met zo'n voorgeschiedenis en die klachten nog door te gaan. Respect en een welgemeend applaus voor jou en je wandelcompanen.

Melderslo 21/ 22 augustus

Onder het motto niet zeuren maar lopen worden de voorbereidingen getroffen om een rondje in Limburg te lopen. Aangekomen in het zuiden van het land lopen wij al direct tegen Will aan, hier schud ik ook de hand van Marc die mede forumlid is. Tegen het uur van tien stellen over de tweehonderd Kennedey lopers zich op tussen de dranghekken om de toespraken aan te horen die elke vorm van voorbereiding misten, niet lang hierna klinkt het startschot en komt er beweging in het deelnemersveld. De kaarten zijn geschud en de groepjes zijn gevormd, Will wordt opgenomen in het team van mijn wandelmaat en ondergetekende en zo verdwijnen ook wij in de nacht.

In het eerste deel van de route maken wij een omtrekkende beweging rond Melderslo om weer bij het begin uit te komen. Op het kaartje waar ruimte is voor wel twaalf stempeltjes wordt de eerste geplaatst, ook wordt de inwendige mens niet vergeten. De toch trekt zich voort voor de tweede maal over hetzelfde deel van het parcours waar halverwege er wordt gebroken met deze traditie. Met een grote afzwaaier worden wij het Limburgse landschap in gekatapulteerd. Wij komen langs dorpen waarvan ik de namen nog nooit eerder van had gehoord of die je de indruk geven in een noordelijke provincie te lopen. Een Kennedey mars die America aandoet is natuurlijk wel bijzonder maar zo in het donker verliest het helaas die extra dimensie. Het tempo dat wordt aangehouden ligt voor mijn begrippen hoog en wij komen boven de vijfenhalf uit. Zo is de het trio voor het krieken van de dag ruim op de helft van de doelstelling. Als wij de duisternis achter ons laten valt de omgeving mij echter tegen. Lange stukken en een eentonig landschap trekken aan mijn oog voorbij waar ik denk dat de omgeving wel meer te bieden heeft.

Bij de laatste twintig kilometer wordt het tempo naar beneden bijgesteld. Mijn beide partners in crime krijgen last van de vermoeiing, blaren en beurse plekken welke hun tol beginnen te eisen. Ogenschijnlijk doet mij dit alles niets en begin ik als een slecht drill instuctor het tempo aan te geven om maar niet te verzanden in elkaars ongemakken. Als wij stempeltje nummer elf op de kaart hebben kan de eindspurt aanvaard worden. Als een warme douche staan de locale populatie ons op het eind binnen te halen. Ook de elementen doen dit dunnetjes over als wij aan onze vloeibare afsluiter zitten.

Het zit er weer op en ik kijk terug op een geslaagde actie, een goed verzorgde tocht en mensen die loyaal met elkaar kunnen optrekken.

Tsja Melderslo wat zullen we er eens van zeggen... hele lange rechte asfaltwegen, daardoor redelijk saai landschap, verzorging is ook niet super. Voor de snelle jongens is deze wel ideaal denk ik. maar voor mij: afvinken en nooit meer terugkomen.