De afgelopen week heb ik 3 x een etappe van het Jacobspad gelopen.
Vanwege de reistijd, zowel met de auto als met openbaar vervoer, heb ik een sterke voorkeur om meerdere dagen achter elkaar te lopen met 1 of meerdere overnachtingen in de regio.
Dan reizen M. en ik met de auto en maken er een paar leuke dagen van.
Voorwaarde is uiteraard dat we beiden ook meerdere dagen vrij zijn. Met het onregelmatige werk, wat we beiden hebben, lukt dit niet altijd.
In dat geval wil ik nog wel eens met openbaar vervoer reizen, waarbij ik gebruik maak van een kortingskaart van een winkelketen om de prijs voor de reis een beetje te drukken. Deze kaarten hebben als nadeel dat ze beperkt kunnen worden gebruikt.
Op vrijdag had ik zo'n kaart willen gebruiken. Omdat er regen was voorspeld en ik niet echt veel zin had, ben ik die dag thuis gebleven.
Bij het regelen van een overnachting, van zaterdag op zondag, zijn we wel uitgegaan van een wandeling op vrijdag, met als eindpunt Westerbork. We hebben onderdak gevonden in een oude boerderij in Orvelte, niet ver bij Westerbork vandaan.
Aangezien ik op vrijdag had besloten om niet te gaan wandelen, moest er meer reistijd worden ingecalculeerd om mij op te halen en weg te brengen.
Zaterdag 17 oktober, van Norg naar Rolde, 29 km We reizen vanuit Zoetermeer met de auto naar mijn beginpunt van deze dag en dat is Norg. Onderweg veel regen!
De start is bij de Margarethakerk.
Eenmaal aan de wandel is het droog en blijft het ook droog.
Ik moet vandaag wederom constateren dat ik alle zeilen moet bijzetten om de route goed te kunnen volgen. De beschrijving in de gids is niet altijd duidelijk en/of compleet. De markeringen onderweg ontbreken op cruciale plaatsen. De wandelroute is beschreven, de omleidingen voor de fietsers is niet beschreven maar onderweg met markeringen aangeduid. Daar waar fietsers geen gebruik kunnen maken van de wandelroute is een dubbele markering gebruikt met de juiste richting voor de wandelaar en voor de fietser. Deze markeringen ontbreken onderweg niet!
De plattegrondjes in de gids zijn voor mij heel duidelijk en goed bruikbaar. De gids zelf vind ik prettig in gebruik (qua omvang, spiraalband).
Vandaag loop ik 3 x anders dan gepland: ik bevind me midden op de heide (met uitzicht op enkele grafheuvels) maar volgens de plattegrond moet ik de rand van de heide volgen en nu dwaal ik steeds verder af. Weer terug om alsnog langs de rand van de heide, tussen een kudde Hooglanders door, mijn pad te vervolgen.
De 2e keer omdat het modderpad wat ik in moet slaan, zo modderig is dat ik besluit om hier even verderop de omleiding voor fietsers te volgen.
De 3e keer omdat ik een afslag naar een zandpad had gemist.
3 x 1 km extra gelopen; dat tikt lekker aan!
De paden in de bossen zijn erg nat en soms glibberig dankzij de regenval van de laatste dagen.
De route voert langs enkele (middelgrote) hunebedden, een imposante begraafplaats en de nodige grafheuvels. De kerken waar ik langsloop zijn gesloten.
Ik vind het een mooie route met veel afwisseling(bossen, heide, vennen, langs een kanaal en door kleine dorpjes)
Halverwege de route kom ik door het plaatsje Vries en loop langs de Bonifatiuskerk.
Aan het einde, bij de Jacobuskerk in Rolde, staat M. al op me te wachten. We eten een frietje in het dorp en zoeken dan ons tijdelijke onderkomen op in Orvelte.
Zondag 18 oktober, van Rolde naar Westerbork, 26 kmNa een prima overnachting en een voortreffelijk ontbijt, brengt M. mij naar de Jacobuskerk in Rolde. In tegenstelling tot alle verwachtingen regent het flink door.
Ik steek me dan ook direct in poncho, om me te beschermen tegen de stromende regen. De kerk stroomt vol met kerkgangers, dus die laat ik links liggen. Ik vergeet dat er dichtbij nog enkele hunebedden zijn en kom er ook niet langs.
In Rolde loop ik door straatjes die ik nog herken van het Pieterpad (van meer dan 25 jaar geleden!!).
Vanwege de regen heb ik foto's van de routes op de telefoon gezet en dat werkt goed.
Een nat grasveld levert al snel natte voeten op. Ik heb oude, bijna versleten, wandelschoenen aan. Met de nieuwe heb ik gisteren toch weer een blaartje gelopen dus maar weer even afgeplakt met compeed. Verder geen last meer van gehad.
De wandelroute langs het Amerdiepje is erg modderig, ik kies hier voor de omleiding voor fietsers. Ik ontmoet hier wandelaars die een georganiseerde tocht lopen vanuit Ekenhaar. Behalve deze 2 wandelaars kom ik later nog 1 fietsster tegen, verder niemand.
Ik kom nu in de buurt van Kamp Westerbork. Ik heb met M. de afspraak gemaakt dat we hier eventueel samen naar toe zouden gaan, als het voor beiden zo uitkomt.
Ik ben hier echter weer aan het dwalen en de paden zijn modderig. Ik ben er voorbij voordat ik het weet. Bovendien is het pas over 1 uur geopend en vind ik het niet iets wat je "even tussendoor" moet bezoeken. Andere keer dan maar.
De imposante uitkijktoren beklim ik wel, de treden van de stalen trappen zijn spekglad maar ik kom heelhuids weer beneden. Vanaf het hoogste punt had ik al gezien dat het volgende wandelpad ook weer veel te modderig is en er staan flinke plassen. Ik kies weer voor de fietsersroute, dat is een omleiding maar loopt veel sneller.
De laatste kilometers gaan nu naar het plaatsje Westerbork. Voetpad gemist, ik bevind me op de fietsroute die deze keer korter is dan het voetpad.
Ik heb genoten van de mooie omgeving maar heb wel enige hinder ondervonden van de stilte om me heen. Ik mis vandaag de Reuring van een stad of dorp, ontmoetingen onderweg en gelegenheden om (binnen) te kunnen rusten. De regen, de grafheuvels en de hunebedden hebben er ook al geen vrolijke boel van weten te maken.
Vrijdag 24 oktober, Westerbork - Ruinen, 27 kmNa een bericht op het forum dat ik het op zondag een eenzame wandeling heb gevonden, heeft zich voor vandaag een reisgenoot gemeld. Vanaf Spier heb ik gezelschap tot aan Ruinen. Diegene (een Friezin) heeft haar auto in Ruinen geparkeerd en is per fiets naar Spier gereden.
Ondertussen ben ik op weg naar Westerbork. De treinreis verloopt erg voorspoedig en ik hoop dat het vandaag gaat lukken om, voor aanvang van de avondspits, weer in te kunnen checken bij de NS want anders gaat me dat veel geld kosten. Je mag wel in de spitsuren reizen maar moet dan wel voor de start van de spits(16.00 uur) hebben ingecheckt. Na de spits (18.30 uur) reizen kan ook maar dat vind ik te laat voor vandaag.
Rond 9.15 uur ben ik in Westerbork en kan de wandeling een aanvang nemen. Het is een droge dag vandaag met aangename temperaturen om te wandelen.
In Westerbork is er al direct onduidelijkheid over de te volgen route. De routebeschrijving en de markering zijn niet met elkaar in overeenstemming dus dan maar de plattegrond raadplegen. Mooi, een pad van 5 km lang mag ik volgen. Een normaal geasfalteerd pad, heerlijk!!
Ik kom door Makkum (nee, niet het Friese Makkum) en daar voorbij kom ik 2 wandelaars tegen die, net als ik, het Jacobspad bewandelen. We hebben een kort gesprek(hun tempo ligt te laag voor mij). Eén van de dames heeft dezelfde ambitie als ik, namelijk ooit gaan pelgrimeren naar Santiago. Ik loop weer verder en ga de heide op. Hier volgt een smal en zanderig pad met de nodige koeien op het pad.
Nee, vandaag laat ik de koeien voor wat ze zijn en besluit, voor de zoveelste keer, om de fietsroute te volgen. Deze gaat ook door een begrazingsgebied maar geen wild vee meer op mijn pad! Ik kom de 2 dames weer tegen, zij twijfelen sterk of ze het pad in zullen gaan, waar ik meerdere koeien heb aangetroffen.
Ik heb ondertussen contact met de Friezin en zij blijkt al in het bezoekerscentrum in Spier te zijn. Nog even en ik ben er ook!
Samen drinken we een bak koffie en gaan daarna het Jacobspad op. Zij weet hier heel goed de weg en weet me zelfs te vertellen dat de (bijna recht toe-recht-aan) fietsroute hier meer op een pelgrimsroute lijkt dan de (kronkelige) wandelroute. De keuze is dus snel gemaakt, we gaan voor de fietsroute. En deze keer levert dat geen extra kilometers op, integendeel!! Het scheelt de nodige kilometers en dat is best fijn, want dat vergroot mijn kansen om de geplande bus en/of trein te halen.
De Friezin vind dat ik mezelf teveel druk opleg, o.a. door de beperkte tijds-investering maar ook door mijn behoefte om iedere keer weer op pad te gaan teneinde weer een etappe te kunnen lopen.
ppppffffff.......waar bemoeit zij zich mee.
Het mooiste stuk voor vandaag is toch wel het pad, dwars door het Nationaal Park de Dwingelderveld. Fraaie uitzichten en een bonte verzameling van runderen en een kudde schapen met schaapherder met hond. Het is een vrij lang pad maar echt schitterend om te lopen en natuurlijk schitterend nazomerweer!!
Een volgend bezoekerscentrum levert een stempel op in mijn boekje, de Friezin heeft me op die mogelijkheid gewezen waarvoor mijn dank!
Via Engeland lopen we nu recht op Ruinen aan. Eindpunt voor vandaag is de Mariakerk. Een rondje om de kerk, want er is nog tijd voordat de bus vertrekt. Sterker nog, ik heb de bus van een half uur eerder, ik ben op tijd! Geen gehaast vanmiddag en dat heb ik dan toch wel aan de Friezin te danken. Zij heeft mij geleerd om de kortste route te nemen als er zich meerdere alternatieve routes voordoen.
Nooit omlopen op een Pelgrimspad als dat niet strikt noodzakelijk is!!!