Walkers4Walkers.nl

Oeps.......en daar wil ik vrijdag gaan sch...ehhh wandelen....

Onze kinderen vinden het niet zo erg, die hebben nu drie weken kerstvakantie!

En dan hebben ze ook nog eens het rijk alleen.
Wees jij maar blij dat je daar niet zit.
Vanaf je tijdelijke verblijfplaats kan je tenminste zonder kleerscheuren naar het ziekenhuis gaan.

Daar ben ik zeker heel blij mee.

En de schatjes worden goed in de gaten gehouden door opa en oma. Die komen voor het avondeten en blijven dan slapen. De bedoeling was 's ochtends weer naar hun eigen huis, maar gezien de gladheid zijn ze vandaag maar gewoon gebleven. Ze hadden geen schaatsen bij zich....

Contact gehad met wandelvrienden uit Drenthe en Friesland:
In Drenthe(vlak bij waar ik morgen wil gaan lopen) is het niet meer glad op de wegen.
In Friesland regent en dooit het nu ook, maar zijn niet alle wegen en paden beloopbaar.
Doorgaande fietspaden zijn wel gestrooid en berijdbaar. Aangezien ik morgen een fietsroute loop, verwacht ik daar geen problemen.
Voor zondag zijn de verwachtingen nog iets beter.
Bericht uit Gelderland is positief: zin in, we gaan ervoor!

Zaterdag
En ja, we gaan ervoor! Ik kan wel wat buitenlucht gebruiken.

Route van gisteren en van vandaag nagemeten op afstandmeten.nl
Ik had beide routes van te voren al ingetekend maar dit blijkt, zeker nu het om fietsroutes gaat, toch onbetrouwbaarder dan ik had gedacht.
Gisteren uiteindelijk ruim 25 km gelopen en vandaag, samen met Sammie, 25,5 km gelopen maar door een extra omloop door Aldeboarn is het nog wat meer geworden.
Ik heb beide dagen lekker gewandeld en de verslagen volgen, zoals jullie wel gewend zijn, wat later.

Valt niet tegen, 25,5 km. De laatste kilometers gingen wel een beetje langzaam door mij Knie vindt mij nog steeds niet lief. Hoop dat het eenmalig was. Over 2 weken de test!

Gisterochtend om 06.45 uur ging de wekker. Opgestaan, aangekleed en bij benedenkomst stond er een ontbijten voor me klaar. Wat een luxe.
Tegen 8 uur naar het station gebracht en om 08.18 uur zat ik in de trein op weg naar Wolvega waar ik om 10.26 uur aan zou komen. In de trein draaide de verwarming op volle toeren, ik plofte bijna uit mijn kleding. Maar de reis verliep voorspoedig en relaxt.

Onderweg al contact gehad met Marko die me op zou wachten op het station en dan zouden we meteen aan de wandel gaan: het Jabikspaad (de fietsroute) volgen van Wolvega tot Akkrum.
Zo gezegd, zo gedaan. De route liep voornamelijk langs autowegen, snelwegen en vooral heel erg 'recht toe recht aan', niet echt inspirerend. Het weer was somber en grijs, de mist trok gelukkig wel op. Al kletsend over van alles en nog wat, met af en toe even opletten of we goed liepen, waren we in 2 uur al 12 km verder en in Heerenveen aanbeland. Tijd voor een koffiebreak. M. werd ingelicht (die was aan het shoppen in Heerenveen), en al gauw zaten we met z'n drieën aan de koffie bij een bakker. Ik nam er nog een Friese specialiteit bij: oranjekoek. Lekker!!!

Na een halfuurtje gaan we weer op pad en vervolgen we de route door het centrum van Heerenveen tot we weer op de 'recht toe recht aan'- route zijn gekomen. Ook nu gaan al kletsend de kilometers onder onze voeten door. Als we iets meer dan een uur weer aan de wandel zijn, begint mijn knie op te spelen, zelfde pijn als tijdens de vierdaagse. Ik loop nog een tijdje door maar op een gegeven moment zeg ik toch maar tegen Marko dat ik pijn heb en wellicht beter kan stoppen bij de volgende rust op ruim 25 km.
Het tempo gaat omlaag en 2,5 uur later komen we aan bij de volgende rustplaats op 25,5 km.
We gaan op zoek naar een café zodat we even kunnen opwarmen. De temperatuur begint aardig te zakken rond dit tijdstip en de wind neemt toe. Helaas gaat het enige café pas over een halfuur open. Ik ga op een bankje zitten om mijn knie te ontlasten, maar daardoor krijg ik het nog kouder en helaas warm ik niet meer op.

We besluiten allebei hier te stoppen. Allebei zijn we afgelopen week flink verkouden geweest en nog niet helemaal fit en met mijn knie wil ik nu niets forceren. Ook begint het door het grauwe weer al donkerder te worden en er komt een regenbui aan. Het os mooi geweest voor vandaag. We gaan op zoek naar een bushalte maar er rijdt geen bus op zaterdag. Dan maar M. vragen ons op te halen. Inmiddels is het café geopend dus kunnen we binnen op haar wachten. Na een gezamenlijk drankje word ik afgezet op station Heerenveen en precies 12 uur later loop ik het huis weer binnen van een dagje 'buiten spelen'.

Ik heb de eerste 18 km prima gelopen, daarna werd het zwaar door mijn knie. Ik ben heel benieuwd hoe zich dat de komende tochten gaat ontwikkelen.
De route vind ik niet spannend, maar op een zonnigere dag had het er vast ook zonniger uitgezien. Marko bedankt voor de gezelligheid!

Bedankt voor je verslag en je hebt het TOP gedaan. Jammer dat je knie roet in het eten heeft gegooid. Maar toch mooi zo'n 26 km gelopen!!!
Ik moet (met mijn verslag) eerst nog in Wolvega zien aan te komen........

Bedankt voor je verslag Aike. Knap dat je toch ruim 25km hebt gelopen. Cuijk duurt nog even, dus wie weet hoe het dan gaat. Misschien lag het tempo vanaf het begin gewoon te hoog voor je, ik weet hoe lekker Martin kan lopen. misschien de volgende keer meteen vanaf het begin een tandje langzamer, kijken hoe het dan gaat.

Daar had ik ook al aan gedacht. Afgelopen keren namelijk geen last gehad (ook wel iets minder km gelopen). Ik moet nog opbouwen, hopelijk ligt het daar aan.

Vrijdag 8 januari, van Giethoorn naar Wolvega, afstand 25 km

In de afgelopen week waren de wegen in Noord-Oost Nederland spekglad door ijzel. Op straat werd zelfs geschaatst.
Ik heb contact met wandelbekenden uit deze regio om de actuele informatie te horen. Zijn de autowegen berijdbaar en de voetpaden beloopbaar?
Er wordt groen licht afgegeven voor de Kop van Overijssel maar vanuit het iets hogere Noorden wordt geadviseerd om maar vooral thuis te blijven.
Toch komt, nog geen paar uur later, een hoopvol bericht binnen: "het dooit als een gek en het regent warm water. Je kunt met een gerust hart deze kant opkomen."

En zo geschiedt. Marianne en ik reizen met de auto naar Giethoorn, naar het punt waar ik de vorige keer(4 weken geleden) ben geëindigd en op de bus ben gestapt.
We drinken samen koffie (gevulde koek erbij) en dan ga ik aan de wandel.
De route voor vandaag is niet moeilijk, deze gaat voornamelijk over fietspaden langs autowegen.
Waarschijnlijk mooi om te fietsen maar niet om te wandelen. Ik vind het niet erg, want de warme regen van de dag ervoor heeft hoogst waarschijnlijk veel troep achtergelaten op de rustige en onverharde binnendoorwegen en paden.
Ondanks mijn verkoudheid loop ik lekker maar heb wel een iets rustiger tempo dan ik doorgaans loop.
Terwijl ik "ploeter" om verder te komen, geniet Marianne ondertussen van meeslepende zeemansmuziek in een cafe in Giethoorn.
Het is vandaag een zonnige dag. Na de ijzel en de warme regen is dit uiteraard meer dan welkom.

De routebeschrijving is eenvoudig en duidelijk: recht-toe-recht-aan.
Op een enkel punt is het niet direct duidelijk hoe verder te lopen. Het is dan zaak om de route vanuit fietsersperspectief te volgen, dus rechts lopen en van daaruit de meest logische route voor fietsers te volgen.
Ik kom onderweg 1 markering tegen van het Jabikspaad, deze staat op een cruciaal punt opdat ik ook hier de route kan vervolgen.
Het kaartje in de gids waarop de route is ingetekend, is op de fietser gericht dus ook niet gedetailleerd. Het hindert allemaal niet, want het is voor vandaag voldoende.

Door Steenwijk en Tuk en dan volgen rustigere wegen naar de Blesse.
Ik kom geen horeca tegen dus besluit ik om op een picknickbankje mijn rust te nemen. Ik koel echter snel af dus de zit duurt maar een paar minuten. Een tankstation biedt uitkomst: verse koffie, een zitplaats en......een stempel voor in de gids.
Na deze rust volgt weer een fietspad langs een verkeersweg en zo bereik ik het eindpunt voor vandaag: Wolvega. Eerst even langs de bakker om wat lekkers voor morgen te halen en dan Marianne op zoeken die inmiddels ook in Wolvega is aangekomen.

Onderweg naar het hotel in Heerenveen raakt het bewolkt en kan ik niet anders dan concluderen dat dit een prachtige wandeldag is geweest, ondanks de route.

Het verslag van de wandeling van zaterdag volgt later.

Ik had niet het idee dat Aike geforceerd moest lopen om mij bij te houden. We hadden hetzelfde tempo.
Het is trouwens ook mijn valkuil om, zeker in het begin, te snel te lopen.
Dus een klein tandje lager zou voor beiden niet verkeerd zijn.