Walkers4Walkers.nl

Zaterdag 9 januari 2016, van Wolvega naar Aldeboarn, afstand 26 km
Na een slechte nachtrust, maar ook na een uitgebreid ontbijtbuffet in het hotel in Heerenveen, brengt Marianne mij naar het station in Wolvega.
Net als vrijdag, is er ook vandaag een "late" start en wel om 10.30 uur, direct na aankomst van Aike op het station van Wolvega.
Na ijzel, warme regen en zon, is er vandaag mist tijdens het 1e wandeluur. Rest van de dag is het bewolkt en soms wat aan de koele kant.

We wandelen langs het spoor en via een verkeersknooppunt komen we op het fietspad wat ons naar Heerenveen zal brengen. Het fietspad loopt langs (drukke) verkeerswegen dus niet echt comfortabel. Door het vele kletsen merken we hier niet veel van en gaandeweg komen we steeds dichterbij de bebouwde kom van Heerenveen.
De route is goed te volgen. Het valt me wel op dat er vandaag op meerdere plekken onderweg markeringen zijn aangebracht, al zijn sommige daarvan wel aan vervanging toe (de wulk waarmee de route is gemarkeerd is niet meer als zodanig herkenbaar).

We lopen lekker door en ons tempo ligt op hetzelfde nivo. Bij een latere "meting" zijn we voor de 1e 2 uur op 6,25 km per uur uitgekomen.
Vlak voordat we Heerenveen bereiken heb ik contact met Marianne en even later zitten we met z'n 3-en aan de koffie.
Na de rust verlaten we al snel Heerenveen en volgen opnieuw een fietspad maar nu richting Haskerdijken.

Ons doel voor vandaag is Akkrum, maar de linkerknie van Aike protesteert hier heftig tegen.
Het tempo gaat omlaag en we "verzetten" ons einddoel naar Aldeboarn. Dat is zo'n 5 km voor Akkrum. In Aldeboarn is niet direct mogelijkheid om ergens binnen te zitten en buiten koelen we snel af. We lopen naar een bushalte en komen erachter dat de bus op zaterdag niet rijdt.
Vanaf 16.00 uur is het plaatselijke cafe geopend en kunnen we enigszins opwarmen.
Hier wachten we op Marianne die de taak van (plaatsvervangend) chauffeur graag op zich wilt nemen want ook zij is "klaar" met shoppen en museumbezoek.

Nadat ook Marianne een drankje heeft genuttigd, verruilen we de zitplaats in het cafe voor een zitplaats in de auto.
Na overleg wordt Aike in Heerenveen op het station afgezet en rijden Marianne en ik verder huiswaarts. De regen die dan valt, spoelt de auto schoon en wij blijven lekker droog.

De fietsroute van vandaag kruist in Wolvega de wandelroute en vanaf Heerenveen tot Jirnsum lopen de fiets- en wandel route gelijk op.
Ik volg vanaf nu uitsluitend nog de wandelroute(s).

Hopelijk zijn de wandelroutes wat mooier!!

Als ik de routes in de gids bekijk, dan zijn de wandelroutes inderdaad mooier dan de fietsroutes.

In de planning (donderdag?) de volgende etappe, van Aldeboarn naar (een bushalte voorbij) Leons, 27 km.
Een langere route is niet mogelijk, aangezien ik met OV reis en er beperkte reismogelijkheden zijn vanwege het gebruik van een kortingskaart. En ik wil geen haastwerk meer.......
Hopelijk ga ik niet al te veel dwalen in de Leonserpolder.

Goed zo Pelgrim. Je leert het wel

Helaas, een oorontsteking gooide roet in het eten.

Beterschap!

Heel vervelend. Beterschap

Beterschap Marko, jammer dat je Friesland niet onveilig kan maken.

Bedankt voor de beterschapswensen. Ik hoop en verwacht snel alsnog naar Friesland te kunnen komen.
Ik voel me niet ziek, ga ook gewoon werken morgen. Maar wandelen leek me vandaag niet zo verstandig.

Geheel onverwachts ben ik afgelopen weekend, samen met Marianne, afgereisd naar Friesland: zij om cultuur op te snuiven en om te shoppen en ik om verder te gaan met het Jabikspaad.
De oorontsteking die zich dinsdagavond bij mij had gemanifesteerd, was inmiddels weer onder controle. Ook was er, op het laatste moment, meer rust gekomen in mijn dienstenpatroon op het werk.
Dit bood mij de mogelijkheid om alsnog de wandelschoenen aan te trekken.
Ik heb nog even "Egmond" in heroverweging genomen, maar ik had nu ook de mogelijkheid om mijn wandelronde door Noord-Nederland af te ronden.
Ik heb 2 dagen gelopen en hier volgt het verslag van dag 1.

zaterdag 23 januari, van Aldeboarn naar Winsum, afstand 31 km

Marianne en ik reizen met de auto naar Aldeboarn waar Marianne me afzet en ik direct aan de wandel kan gaan.
Vanaf de Doelhofkerk in Aldeboarn pak ik de wandelroute op, die mij langs de rivier de Boorne eerst in Nes en later in Akkrum zal brengen. Ik passeer een kerkhof met klokkenstoel, waar vroeger een klooster heeft gestaan.
Hierna volgt Jirnsum, dit is de plaats waar de oost- en de westroute van het Jabikspaad samenkomen, dit wordt gesymboliseerd met een monument, genaamd "de Jirnsummer Moeting". Ik volg van hieruit de west-wandelroute. Uiteindelijk zal ik, nadat ik ook de oost route heb gelopen, weer in Jirnsum terugkeren.

De route is gemarkeerd met het symbool van het Jabikspaad, namelijk een gele wulk op een blauw veld van 9 x 9 cm. De markeringen kom ik op het wandelgedeelte vaker tegen dan op het traject voor fietsers. Ook de beschrijving is meer gedetailleerd dan die voor fietsers, ook op de plekken waar de wandel- en de fietsroute parallel lopen aan elkaar. Voor de fietser wordt volstaan met 1 volzin, terwijl hetzelfde gedeelte voor de wandelaar veel meer details bevat.
Toch kan de gids niet thuisgelaten worden, want de markeringen zijn niet overal aanwezig. De markeringen, de routebeschrijving en de plattegrond vullen elkaar wel goed aan!

Vandaag schijnt volop de zon en de temperatuur is behoorlijk hoger dan die in de afgelopen week is geweest.
Er ligt op sommige plekken nog sneeuw, maar de meeste sneeuw die in de afgelopen week is gevallen, is inmiddels weg gesmolten. De route voert door kleine dorpjes, zoals Raerd, Easterwierrum, Mantgum en Jorwert.
In Easterwierrum is een stempelpost bij een particulier adres. De bewoonster plaatst een stempel in de gids en dit is dan mijn 1e officiële pelgrimsstempel. De vorige stempels zijn verkregen bij een tankstation en een V.V.V. - agentschap. De stempeldame en ik praten wat en dan loop ik weer verder. Zoals al eerder vermeld in andere verslagen: iedereen groet elkaar hier en een (stilstaande) fietser onderbreekt zelfs haar telefoongesprek om mij gedag te zeggen!!
In het buurtschap Tsjerkebuorren raak ik van het pad af en beland even op de fietsroute.

Na Jorwert volgt een heuse uitdaging, namelijk modderlopen door de polder!! In de gids staat beschreven dat hier een kerkenpad loopt van Jorwert naar Leons. Dit pad, met een lengte van zo'n 3 km., slingert van dam tot dam en van hek tot hek door de Leonserpolder. Het is voor onbekenden een gebied dat niet makkelijk is te herkennen.
Om te voorkomen dat men gaat zwerven, zijn er extra markeringen geplaatst en de richting waarin gelopen wordt is bekend, van kerktoren naar kerktoren. Je moet , als je bij de ene markering bent aangekomen, eerst kijken waar de volgende markering (die ik niet kan zien) zich zou kunnen bevinden en dan die kant op lopen. Dit is niet altijd de kortste of de meest logische route!

Ik had de route op afstandmeten.nl ingetekend en dit gedeelte van het traject vergroot en uitgeprint. Ik dacht nog dat het niet kon misgaan. Terwijl ik de 1e stap in de modder zet, ontstaat al twijfel over de vervolgstappen, want er doemt nog een kerktoren op in de verte, welke moet ik in mijn vizier houden?
Ik kies voor de dichtstbijzijnde kerktoren en zet de volgende schreden. Het pad is zeer drassig en er ligt ook nog ijs op de modder. Gesmolten sneeuw en ijs hebben ervoor gezorgd dat dit gebied nu vol staat met plassen water, hier en daar ligt nog ijs en maakt het verraderlijk glad.

Ik stap in een wak en houd het niet meer droog.
Op puur geluk loop ik toch redelijk goed en verdwaal niet. De kerktoren komt steeds dichterbij en ik kom uiteindelijk aan in Leons, 27 km afgelegd en nog zo'n 4 km te gaan tot Winsum. Het laatste gedeelte loopt langs een trekvaart en door het plaatsje Baard. Hier drink ik koffie in het Dorpshuis.
In Winsum stop ik bij de Hervormde Kerk en wordt later door Marianne opgepikt. Het is inmiddels koud geworden maar dit komt ook door het buiten moeten wachten.

Vandaag heb ik een mooie, afwisselende route gelopen door het polderlandschap en de vele kleine dorpen. Hoogtepunt was natuurlijk de Leonserpolder maar door het wegzakken in de modder was dit tevens een "dieptepunt".

-verslag van dag 2 volgt nog-

Mooi verslag
Trouwens vaak hangen er aan de kerken stempelkastjes

Het was weer smullen.
En we hebben je zang gemist in Egmond.