Walkers4Walkers.nl

Gister de ultieme test voor de 4daagse gedaan: Etappe Kranenburg- Mook vol met heuveltjes. Verslag volgt nog maar het ging super! ik ben nu helemaal blij dat het zo goed ging!

En het is daar nog prachtig wandelen ook! Goed gedaan.

Dat geeft de burger moed

Wat fijn voor je Angelique!

Goed om te lezen en fijn voor jou!

Bedankt voor de lieve reacties!

Etappe: VVV Kranenburg - Station Mook/Molenhoek

Deze etappe leek me de zwaarste van het hele wowpad. Voornamelijk qua heuveltjes want dat gaat me de laatste tijd toch niet zo makkelijk meer af. De duivelsberg beklom ik vrij " makkelijk" meer sinds een paar weken is traplopen al een hele opgave dus vreesde ik ook voor heuvels. Ik zag als een " berg' op tegen de 3e dag van de 4daagse dus moest er toch eerst iets getraint worden. Deze etappe zou de ultieme test zijn: Mocht het weer misgaan met het hart, was het laatste stukje vertrouwen wat ik nog had in mijn lichaam ook verdwenen. Mocht het goed gaan, dan was ik klaar voor Nijmegen. Ik was echt aan een wandeling toe. Ik vloog nog net niet letterlijk tegen de muren op, maar was zo onrustig en chagerijnig, het enige wat me daar vanaf kon helpen is een fikse wandeltocht.

Ik had even moeite om de VVV te vinden vanaf de bushalte, maar toen ik eenmaal de juiste kant opliep was het snel gevonden. Ik vroeg in mijn beste Duits om een vogelringetje en begon ineens een paar woorden Spaans te praten. Ik ga over een paar weken naar Spanje, en gooi blijkbaar graag talen doorelkaar. Eenmaal opweg merkte ik dat het flink warm aan het worden was. Toemaar, niet alleen een heuveltraining, ik kreeg er ook nog een hittetraining bij! Al vrij snel ging de route omhoog. Om vervolgens nog hoger te gaan. Ik deed het erg langzaam maar eigenlijk ging het prima! De markering was weer even wennen, dit pad doet amper aan vervolgpijlen en in het Rijkswald moest je een andere markering volgen maar dit stond niet altijd in het boekje aangegeven. Ik had dus vaak het idee dat ik fout liep, maar als ik iets heb geleerd tijdens het WOWpad is het wel dat je naar je gevoel/intuitie moet luisteren en dat je vanzelf weer op het juiste pad komt.

Op een gegeven moment moest ik een totaal door bramenstruiken overwoekerend pad in volgens de routebeschrijving. Ik zag geen markering maar ik moest tussen twee bomen door met een bepaalde naam erop en dat was echt hier. Verderop was wel een markering gelukkig. Mijn blote benen en armen konden de bramenstruiken niet zo waarderen, ik heb nu een paar mooie krassen. En toen was ik de route kwijt. Ik moest bij bepaalde paaltjes RA maar ik zag die paaltjes nergens. Ja, wel paaltjes, maar niet met het bewuste nummer erop. Ik had geen idee waar ik was (Ja, middenin het Rijkswald of heet het daar al anders?) geen idee of ik nu in NL of Duitsland was en hoe ik hier uit kwam. Nu vond ik het niet zo grappig meer want ik wa shier totaal onbekend en volgens mij is dit bos best groot.. Ik besloot toch mijn intuitie te volgen en dat zei dat ik toch RA moest. Alsmaar rechtdoor gelopen tot ik bij een asfaltweg kwam. Nog steeds geen idee in welk land ik was want ik zag zowel Duitse als Nederlandse auto's. Niet gek als je je op de grens begeeft. De asfaltweg leek een beetje op de weg waar je met de 50km loopt op dag 3 vd 4daagse. Maar moest ik nu RA of LA? ik wilde graag naar Cafe De Diepen waar de 40 en 50km langs lopen op de 3e dag. Daar zou ik weer een vogelringetje kunnen halen en de route weer op kunnen pakken. Uiteindelijk zag ik een plaatsnaambord met " grafwegen." Ik was idd goed met mijn gedachte over dag 3 van Nijmegen. Niet lang daarna vond ik een cafe die ook op mijn route was aangegeven en zo liep ik ineens de eerste heuvel die je tegenkomt (ST Jansberg) andersom. dat gaat een stuk makkelijker kan ik je zeggen! (Ik begon aan het eind van heuvel 2, in het dalletje.)

Eenmaal bij cafe De Diepen bestelde ik een IJsthee en een vogelringetje en kon idd de route weer oppakken. Gelukkig maar want dit was het mooiste stuk wat ik tot nu toe gelopen heb tijdens het WOWpad, en het is al zo'n mooie route! Ik kwam nu in wat je oprecht een oerbos mag noemen, zo ontzettend oud! Met kabbelende beekjes, veel hoogteverschillen, prachtig! ik meen dat dit natuurgebied ook ST Jansberg heet? Ik waande me gewoon in de Middeleeuwen en verwachte elk moment een ridder te paard tegen te komen, of een stel Schobbejakken! Het was zwaar, maar zeer de moeite waard.

Hierna ging de route over in de Mokerhei. Het was erg warm en ook nu was het klimmen geblazen. Tot ik zo'n 3km voor het eind weer de route kwijt was. Ik was moe, had het warm en vroeg me af hoelang mijn hart dit nog zou trekken. Tot nu toe ging het geweldig, maar dat houd een keer op. Ook had ik geen idee welke kant ik op moest en zag ik voor me de bewoonde wereld waarvan ik dacht dat het Mook was. Ik besloot dat het mooi weest was en ging naar de woonwijk opzoek naar een bushalte. Die bleek veel dichterbij te zijn dan gedacht en alsof het zo moest zijn kwam de bus er meteen aan. Ik heb genoeg omgelopen dus die 3km konden me gestolen worden. Ik loop het niet nog een ander keertje, om nu voor 3km zo'n stuk te reizen vind ik onzin. het vogelringetje van deze gemeente vraag ik bij de Stevenskerk wel, daar kan ik ze ook krijgen.

Ik voelde me meteen een stuk fijner na deze wandeltocht. Volgens Johan straalde ik helemaal en dat voelde ik ook zo. Ik ben dr klaar voor al wil ik donderdag nog 1 stukje lopen. Dan ben ik niet alleen klaar voor de 4daagse, ook heb ik dan idd het WOWpad afgerond VOOR ik gestart ben met de 4daagse.

Niet ondenkelijk want ik ben dit een keer tegengekomen tijdens een wandeling door dit gebied. Ik meen dat Jannie erbij was en het leek op een fotoshoot, maar het was wel heel grappig

Proficiat Angelique met het voltooien van de WoW!

Hopelijk blijft het nu een lange tijd goed gaan. Ben blij voor je, dat geeft de burger (wandelaar) weer moed

Hihi, net echt he!

En Annet, dat hoop ik ook.

Angelique gefeliciteerd en bedankt voor je mooie verslag.

Klopt Aike, wij zien nog wel eens wat tijdens een wandeling, hihi.

Nogmaals fijn dat het zo goed gegaan is en dat dat jouw vertrouwen in volgende week heeft vergroot!
En dat met die warmte en die heuvels, echt super hoor!
Ik ben blij voor je, gaat nu helemaal goed komen in Nijmegen.

Tja, je kent mij Angelique en ik zou dan ook voor die laatste 3 km terug gaan, hihi.

Een mooi verslag Angelique en nog mooier dat je lichaam weer in wandelstand staat.

Gefeliciteerd met het behalen van de WoW. Dat geeftvertrouwen voor Nijmegen. Hopelijk tot dan.