Walkers4Walkers.nl

15 januari, van Woerden naar Utrecht, 24 km
De start van de wandeling van vandaag is bij het NS-station in Woerden. Het is even zoeken naar het begin van de route: ik kom hier markeringen tegen van het Groene Hartpad en van het Floris V pad. (Beide paden heb ik in eerdere jaren gelopen).
Het Floris V pad heeft dezelfde wit-rode markeringen als het Romeinse Limespad vandaar een kleine zoektocht naar het begin van de etappe.

Ik hoef alleen maar de rivier de Oude Rijn op te zoeken die na Woerden weer een normale rivierloop heeft. Dat was in de stad Woerden wel anders, waar het Rijnwater door singels en grachten van de ene kant naar de andere kant “stroomde”.
Vandaag gaan maar liefst 12 km direct langs de rivier. Dat is natuurlijk helemaal naar mijn zin.
Wisselend loop ik op de linker en op de rechteroever. Een groot gedeelte voert over een eeuwenoud jaagpad. Een groep rolstoelers met begeleiders “belemmert” mij enigszins in mijn tempo; uiteraard gun ik hun de wandeling en het duurt niet lang.
De rivier heeft hier een bochtig karakter. Tot aan Harmelen is de naam van de rivier nog “Oude Rijn”. Na Harmelen gaat dit geruisloos over in de “Leidsche Rijn”. Feitelijk is de Leidsche Rijn een gekanaliseerde rivier, omdat de oorspronkelijke loop van de Rijn op meerdere plaatsen was dicht geslibd.
De Leidsche Rijn loopt tot aan Utrecht.
De route loopt niet helemaal langs de rivier. Ter hoogte van de Meern buig ik af om, na enkele omzwervingen, het eindpunt in Utrecht te bereiken.
Voordat ik in Utrecht aankom ben ik overspoeld met informatie.

De Romeinse Limes:
De Romeinen hadden ook in Woerden een nederzetting gebouwd, op de grens van het Romeinse Rijk.
Onderweg kom ik Straatnamen tegen die aan de Romeinse overheersing herinneren en alle grensplaatsen van de Romeinse Limes hebben een Romeinse naam. Iets buiten Woerden passeer ik de Limesbrug.
Aan de Leidsche Rijn ligt ook een Romeins Castellum. Het wordt aangekondigd met een informatiebord maar het is me niet duidelijk of ik dit nu ben gepasseerd of niet. Waarschijnlijk op de plek waar ik iets moest afbuigen van de Leidsche Rijn om er even later weer terug te komen. Op die plek zie ik een groot informatiebord staan met wetenswaardigheden over de Romeinse Limes.
In de wijk Utrecht-de Meern loop ik dwars over het terrein van een voormalig grensfort.
Hier staat het Castellum Hoge Woerd, dit is een reconstructie van een nederzetting uit de Romeinse tijd. Door de vele opgravingen in dit gebied is dit een vrij nauwkeurige weergave van hoe het Romeinse legerkamp moet zijn geweest.
Wel fijn dat ik hier in alle vrijheid doorheen mag en kan wandelen.
Ook fijn, maar van een heel andere orde, is dat ik hier de inwendige mens kan versterken want op het plein in het midden van dit Castellum is een restaurant gevestigd.

Andere wetenswaardigheden:
Onderweg word ik ook geïnformeerd over het rampjaar 1672, waarbij een Franse opmars werd tegengehouden door inundatie (bewust onder water zetten van stukken land).
In Harmelen word ik door middel van een informatiepaneel herinnerd aan de treinramp nabij deze plaats in 1962, waarbij 93 doden vielen en 53 personen gewond zijn geraakt.
Elders word ik nog geïnformeerd over een dijkdoorbraak in het jaar 1624, waardoor een zeer groot gedeelte van Holland onder water was komen te liggen.

Het minst inspirerende deel van de route vind ik het gedeelte door de Utrechtse wijk de Meern. De rivier heb ik hier nu achter me gelaten en de route gaat voor een groot gedeelte door een park met onophoudelijk het geluid van de dichtbij gelegen snelweg A12.
Een hoogtepunt in de route vind ik het bereiken van het Amsterdam-Rijnkanaal en het oversteken daarvan via de Dafne Schippersbrug. Daarna loop ik naar de binnenstad van Utrecht en beëindig ik mijn wandeling bij het NS station.
In Utrecht is een kluwen van kanalen, grachten en singels en ergens zal ook wel het Rijnwater doorheen hebben gelopen.

Mooi verslag Martin

Erg leerzaam pad zo te lezen. Wel erg leuk.

Thanks!



Ach, het is maar net waar je aandacht/ interesse op zo’n moment naar uitgaat.
Als ik een Pelgrimspad loop dan kijk ik met andere ogen en heb ik een andere beleving dan wanneer ik een LAW als deze loop.

Ik ben vooral geïnteresseerd in de rivieren of (breder gezegd) de Nederlandse Delta.
Dus die info pik ik er als eerste uit.
Daarnaast vind ik de Romeinse Limes ook interessant, vanwege de geschiedenis maar ook omdat deze begrensd werd door de Rijn zoals die in vroeger tijden door Nederland liep.

Ik vraag me soms wel af of ik deze info in de verslagen moet zetten of beter voor mezelf kan houden.

Ja

Idd, ja. Ik vind het reuze interessant!

Wat mij betref wel. Ik heb daar al voor mij interessante informatie door gekregen.

Vandaag gelopen van Utrecht naar Werkhoven, ca. 24 km.
Hele dag met een lekker zonnetje erbij en wat heb ik weer genoten!
Verslag volgt.

Komende dinsdag weer verder met dit pad.
Start in Werkhoven
Eindpunt nog te bepalen (Maurik, Eck en Wiel of Ingen)
Marianne gaat mee dus ben ik niet afhankelijk van het O.V.

Mooi, dat deze is uitgekozen tot wandelroute van 2019.

29 januari, van Utrecht naar Werkhoven, 24 km
Met auto en trein reis ik vandaag naar mijn startpunt in Utrecht. Vanaf het Centraal station loop ik richting Jaarbeursplein om vervolgens het spoor door middel van een loopbrug over te steken. Op de brug is het glad door (bevroren) sneeuw, dus het is uitkijken geblazen.

De vorige keer had ik me al afgevraagd hoe de Rijn (van wat er tegenwoordig nog over is) door de stad Utrecht stroomt. Het enige wat ik al weet is dat aan de noordwestkant de Leidsche Rijn eindigt en aan de zuidoostkant de Kromme Rijn begint.
Omdat ik stroomopwaarts loop is het denk ik duidelijker om de rivierenloop vanuit de andere richting te beschrijven. De Kromme Rijn eindigt dan aan de zuidoostkant en mondt uit in de Stadsbuitengracht. Vroeger liep het Rijnwater door de Stadsbuitengracht van waaruit de Leidsche Rijn ontsprong.
De Stadsbuitengracht is een grachtenstelsel rondom het centrum van Utrecht, ooit aangelegd als verdedigingsbolwerk voor deze regio. Die verdedigingsfunctie bestaat niet meer.
In verband met een herstructurering van de binnenstad (aanleg autosnelweg en Hoog Catharijne) is een gedeelte van de gracht gedempt. Vanuit het zuidoosten vloeit daardoor het water uit de Kromme Rijn niet meer via het grachtenstelsel naar de Leidsche Rijn, maar gaat via de Oude Gracht dwars door het centrum naar de Vecht.

Actueel!!!: Op dit moment wordt hard gewerkt om het stukje gedempte gracht weer in de oorspronkelijke staat te herstellen waardoor het Rijnwater (als vanouds) aan de Noordwestkant de stad weer verlaat via de gekanaliseerde Leidsche Rijn.
Terwijl ik de 1e kilometer loop wordt dit alles haarfijn uitgelegd met behulp van informatieborden langs de plek waar nu gegraven wordt om de singel als onderdeel van het grachtenstelsel, in ere te herstellen.
Een leuke bijkomstigheid voor de lokale bevolking maar zeker ook voor toeristen: door de realisatie van dit project kan vanaf 2020, wanneer Utrecht weer geheel is omsingeld, een heel rondje om het centrum worden gevaren.

Zo, dat weet ik ook weer en nu weer verder met de wandeling!!
Het is op de voetpaden verraderlijk glad dus is het zaak om voorzichtig te lopen.
Een voetpad langs de Vaartsche Rijn volgt (deze mondt uit in de Leidsche Rijn) en later kom ik uit bij het Merwedekanaal.
Dan volgen enkele onderdoorgangen ter hoogte van het welbekende Knooppunt Lunetten, snelwegen en spoorbanen worden hier doorkruist.
Ik loop natuurlijk ook nog steeds op de grens van het Romeinse Rijk (de Limes), die grens word ook hier voornamelijk bepaald door de Rijn.

Bij eerdere wandelingen van dit pad ben ik plaatsen gepasseerd waar in vroeger tijden de Oude Hollandse Waterlinie zijn diensten heeft bewezen in de strijd tegen de oprukkende vijand(en). Vandaag kom ik op het kruispunt van de Romeinse Limes met de Nieuwe Hollandse Waterlinie, deze is oostelijk gelegen van de Oude Hollandse Waterlinie (om ook de stad Utrecht te kunnen beschermen).
Ik loop eerst over het Castellum Fectio, dit is een archeologisch monument en het oudste en grootste voormalige Romeinse legerkamp in Nederland. Dit Castellum lag in de Romeinse tijd dicht bij de plek waar de Vecht zich afsplitste van de Rijn. Fectio is afgeleid van Vechten.

Even later kom ik op het terrein waar Fort Vechten en het Waterliniemuseum zijn gevestigd. Het terrein rond het museum lijkt op een ijsbaan zo glad is het hier. Het huidige Fort Vechten maakt onderdeel uit van de Nieuwe Hollandse Waterlinie en is strategisch gevestigd op het kruispunt met de Romeinse Limes.
Ik heb 13 km gelopen en nog 11 te gaan. Mooi om even "rust" te nemen en dat doe ik door het museum met een bezoek te vereren. Bij binnenkomst wordt mij direct al de vraag gesteld wat ik van de Hollandse Waterlinie afweet. Ik vertel dat ik het Romeinse Limespad aan het lopen ben en dat ik al enkele bolwerken van de (Oude) Hollandse Waterlinie ben gepasseerd en dat mede daardoor mijn interesse in deze verdedigingstechnieken is aangewakkerd. Er bestaat ook een Waterliniepad, dit is misschien voor later! Voor vandaag laat ik het bij een 1e "kennismaking" met de Hollandse Waterlinie.
Met behulp van een virtual reality bril maak ik aansluitend een reis boven de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Leuk om mee te maken!
In dit museum is ook een tentoonstelling over de Romeinse Limes, dat is mooi meegenomen!

Aansluitend aan het museumbezoek drink ik koffie in het restaurant wat in dit museum aanwezig is. Het is een korte break van nog geen 5 minuten.
Daarna loop ik verder en volgt er een heel mooi gedeelte over een oud jaagpad langs de Kromme Rijn. Dit is een prachtig gebied om te lopen. Tot aan Werkhoven volg ik deze sterk meanderende rivier waarvan inmiddels enkele grote bochten zijn afgesneden ten behoeve van het scheepvaart verkeer.
Wat is het vandaag heerlijk wandelweer, de hele dag schijnt een lekker zonnetje en staat er een matige wind, grotendeels in de rug voelbaar! Er valt geen verse sneeuw en op de meeste plekken is de gevallen sneeuw inmiddels gesmolten.
Op het eindpunt in Werkhoven rijdt de bus naar Utrecht net weg. Ik heb geen zin om een sprintje te trekken en dat is ook niet nodig , deze buslijn rijdt in een hoge frequentie richting Utrecht.
Ik heb heerlijk gewandeld en heb een mooie en leerzame onderbreking in en rondom het museum gehad al voel ik wel dat ik niet echt heb gerust vandaag. In bus en trein kan ik me ontspannen en tijdens het laatste stuk met de auto is de moeheid alweer afgenomen.
Met mijn nieuwe wandelschoenen voel ik nog minder irritatie onder beide voeten en kan ik een afstand als deze lopen zonder de voeten preventief af te plakken.

Weer een mooi verhaal

Thanks!

Vandaag weer een stukje verder gelopen, tot Maurik, ca. 25 km.

5 februari, van Werkhoven naar Maurik, 25 km .
Samen met Marianne reis ik vandaag af naar Werkhoven; we reizen comfortabel per auto en de fiets van Marianne gaat mee.
In Werkhoven start ik met de wandeling en Marianne reist door naar Wijk bij Duurstede, om van daaruit een fietstocht te maken.
Al vrij snel zie ik een bewegwijzering van het Kromme Rijnpad. Een groot gedeelte van het Kromme Rijnpad loopt parallel aan het Romeinse Limespad en voert over een jaagpad langs de Kromme Rijn.
Ik passeer de Achter Rijn, dit is een oude meander van de Kromme Rijn. De bocht is afgesneden ten behoeve van het scheepvaartverkeer.
Even later steek ik de Kromme Rijn over via 1 van de oudste bruggen over de Kromme Rijn.
Daarna gaat de route over een graspad langs de Kromme Rijn.
Langs een groot gedeelte van de Kromme Rijn zijn in de laatste jaren natuurvriendelijke oevers aangelegd. Een geleidelijke overgang tussen de rivier en het land blijkt goed te zijn voor waterplanten en dieren.
Een ander deel langs de rivier is minder goed toegankelijk voor wandelaars, er is slechts een smalle strook beschikbaar waar het ook nog eens behoorlijk blubberig is. Dat vraagt om de nodige oplettendheid.

Info Kromme Rijn
De Kromme Rijn heeft zijn oorsprong in Wijk bij Duurstede, waar deze wordt gevoed door de Nederrijn.
Deze rivier was tot begin van de vorige eeuw de belangrijkste transportader voor mensen en goederen tussen Wijk bij Duurstede en Utrecht.
De Kromme Rijn was ook ooit een wilde, nog niet afgedamde rivier en zorgde regelmatig voor overstromingen in het achterliggende gebied.
In de 12e eeuw is de rivier afgedamd en is nadien de Lek de grootste riviertak geworden van de Rijn na Wijk bij Duurstede.
De Kromme Rijn voorziet de grachten van Utrecht en de rivier de Vecht van vers rivierwater.
Na herstel van het grachtenstelsel rondom Utrecht (2020) zal het water uit de Kromme Rijn de Leidsche Rijn weer bereiken.

In Wijk bij Duurstede aangekomen pas ik de originele wandelroute aan om nog even een kijkje te kunnen nemen bij de aansluiting met de Nederrijn. Hier staan sluizen en een inlaat, die beide zorgen voor het waterpeil in de Kromme Rijn.
Ter hoogte van Wijk bij Duurstede is het een wirwar van waterwegen want ook het Amsterdam- Rijnkanaal stroomt hier langs en de Nederrijn gaat hier over in de Lek.(stroomafwaarts).
Ik loop wat rondjes door het centrum van Wijk bij Duurstede, drink ergens koffie en bezoek de plaatselijke VVV om een routegids van het Kromme Rijnpad aan te schaffen. Ik heb de route dan al grotendeels gelopen maar vind de achtergrondinformatie leuk om te lezen.
Tijdens mijn ommetje door Wijk bij Duurstede loop ik ook nog langs onze eigen auto!
En dan steek ik met de autopont de rivier over. Kosten voor voetgangers: € 0,50 maar ik hoef niet te betalen. De kaartjesverkoper loopt alleen langs de rij met auto’s en laat de fietsers (scholieren) en die ene wandelaar met rust.
Vanaf hier heet de Rijn dus de Nederrijn en dat zal voorlopig ook zo blijven.
Na de oversteek is er minutenlang een concert van een zwerm spreeuwen en deze spreeuwen laten een prachtig en indrukwekkend schouwspel zien.
Dit muziekconcert speelt zich overigens af in een stiltegebied!

Romeinse Limes
De grens van het Romeinse Rijk wordt ook hier gevormd door de (Kromme) Rijn.
Mijn oog valt op een kunstwerk met de tekst : “TOT HIER”. Meer staat er niet. Ik bedenk dat dit zou kunnen betekenen: tot hier zijn de Romeinen gekomen. Mijn gedachten blijken juist te zijn. Het blijkt echter een half kunstwerk te zijn. Aan de Utrechtse kant had ook een kunstwerk moeten komen , maar dan met de tekst: “ TOT DAAR”. Dat stuitte op protest in Wijk bij Duurstede en met succes, want het kunstwerk is hier nooit gekomen.
In een veld nabij Rijswijk groeit bijvoet, de Romeinen hadden tijdens hun veldtochten de bladeren van de bijvoet gebruikt om in hun schoenen te stoppen. Dit hielp tegen overmatige blaarvorming!!
In Maurik lag in de Romeinse tijd een Castellum (grensfort). Samen met Castella uit Kesteren en Rijswijk vormde dit fort een belangrijk onderdeel in de verdedigingslinie van de Romeinse Limes.

Als ik in Maurik aankom, heb ik er 25 km opzitten. Ik probeer Marianne te bereiken om even te horen hoeveel tijd zij nog nodig denkt te hebben, om daarna zelf een afweging te kunnen maken of ik nog verder wil lopen . Het lukt niet om contact te leggen en ik besluit om in Maurik te stoppen!
Ik bezoek een cafetaria en dan reageert Marianne: “ik ben bij de auto, nog 42 minuten (!!!) rijden naar Maurik”.
Wat blijkt: de GPS geeft een route aan die geen gebruik maakt van de pont waardoor er flink moet worden omgereden. Uiteindelijk kiest ze, op mijn advies, voor de (auto) pont en is het daarna nog slechts een klein kwartiertje rijden.

Ik heb weer genoten van een lekker dagje buitenspelen.