Dit is de 2e in een serie van 9 wandelingen langs Hollandse Rivieren.
Vandaag (5 juli) loop ik langs de rivier de Hollandse IJssel, van IJsselstein tot Hekendorp, 31 km.
De route maakt onderdeel uit van het Hollandsche IJsselpad. De 1e 37 km zijn volledig gemarkeerd, dus vandaag kan ik de markeringen volgen.
De Hollandse of Hollandsche IJssel is een rivier in de provincies Utrecht en Zuid-Holland en die een enigszins boogvormige route aflegt tussen Nieuwegein en de Nieuwe Maas ten oosten van Rotterdam.
De Hollandse IJssel was oorspronkelijk een zijarm van de Lek, die voorbij Vreeswijk begon. Later werd die arm bij het Klaphek in IJsselstein afgedamd.
De Hollandse IJssel is, in een latere periode, voor een groot deel (tot Gouda) gekanaliseerd.
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Hollandse_IJsselMarianne brengt mij naar het startpunt voor vandaag: het Klaphek in IJsselstein.
Dat ligt pal aan de rivier de Lek, waar ik afgelopen zaterdag langs gelopen ben met mijn wandeling langs de Lek.
De rivier heeft diverse takken en deze hebben een eigen naam: de Enge IJssel, de Kromme IJssel. De rivier kronkelt 2 x onder de A2 door. Het is een rustig vaarwater met voornamelijk plezier vaartuigen, dit in tegenstelling tot de Lek waar vooral scheepvaart verkeer actief was.
Het landschap verandert voortdurend, er zit veel afwisseling in.
Na enkele kilometers ga ik het Jaagpad op, ook dat is weer anders dan bij de Lek waar ik voornamelijk over rivierdijken en enkele uiterwaarden heb gelopen.
Het Jaagpad kronkelt met de rivier mee. Het is hier dus geen rivier meer maar een kanaal, welke wordt gevoed door andere kanalen waaronder het Merwedekanaal en indirect het Amsterdam-Rijnkanaal.
Ik wandel vandaag voornamelijk over onverharde paden: zand, grind, gras.
Na ca. 11,5 km houdt het Jaagpad op en zie ik een privé rustpost. Hier strijk ik neer op het terras, na eerst zelf even koffie te hebben gemaakt en afgerekend.
Na afloop nog een praatje met de eigenaresse die vertelde dat de meeste mensen langer blijven zitten. Ik ga weer verder.
Er volgt een pad door de polder. De lucht ziet al geruime tijd (pik) donker maar er valt tot nu toe gelukkig geen regen. Hopelijk blijft dat ook zo als ik door de kale polder ploeter.
Ik kom vandaag meerdere markeringen tegen van het Groene Hart Pad welke ik in 2016 heb gelopen. Ik vermoed toen tegengesteld, waardoor alles er nu toch weer anders uitziet.
Na Montfoort volgt een ruime kilometer langs een drukke N-weg. Dit is kennelijk de enige mogelijkheid om in het volgende natuurgebied te komen. Van de N-Weg direct het stiltegebied in en wat is het hier stil!
Er volgt een prachtig onverhard pad door natuurgebied Willeskop: het is een Tiendweg. Kilometers lang over deze Tiendweg is best pittig lopen dus halverwege maar even een bankjesrust ingebouwd.
Als ik de Tiendweg verlaat beland ik op een verhard pad, wat loopt dat ineens lekker zeg!
Ook hier rust ik even uit om me op te maken voor de laatste 7 km.
Ik kom door het leuke plaatsje Oudewater (bekend van de heksenwaag).
Na Oudewater heb ik nog 4 km te gaan en wat de hele dag is uitgebleven ( regen) wordt de laatste 4 km volledig ingehaald: regen, regen en nog eens regen!
Ik heb hier de keuze uit de natte grasdijk met schapen of de smalle weg benedendijks. Voor dit laatste kies ik en dat houdt in dat ik af en toe de berm in mag of toch een stukje de dijk op vanwege het auto verkeer. Als ik nog 1 km heb te gaan, hoor ik achter mij een fietsbel, het blijkt Marianne te zijn die (net als ik gewapend in regenkleding), voorbij komt fietsen. We zijn beiden flink nat als we bij de auto aankomen.
Snel naar huis om ons daar te ontdoen van de natte kleding en een heerlijke douche te nemen.
Ach, het had erger gekund: ik heb slechts 4 van de 31 km in de regen gelopen.