De 100ste vierdaagse.
De maandag voor deze Internationale Walk of the World ga ik bepakt en gezakt naar Nijmegen samen met Hans om mij weer in te checken bij Huize Annemiek en Petra. Een heerlijke thuishaven tijdens deze wandelweek! Na een bakkie en een praatje gaan we richting wedren om mijn polsbandje op te halen want dan ben ik pas gerust!
Daarna slenteren we door de stad en genieten van een heerlijke lunch daar. Ik kom veel wandelvrienden tegen en later in de middag ga ik nog eventjes naar de "blauwe maandag" bijeenkomst van de walkers.
Na het avondeten ga ik vroeg naar bed om uitgerust aan de start te kunnen verschijnen! Er is mooi, warm weer voorspeld en ik heb er reuze veel zin in!
Dag van Elst
Ik heb vroege start en na de opstart rituelen en ontbijt vertrek ik met mijn mede-wandelaarsters naar de wedren op de vouwfiets die ik meegenomen heb. De fietsenstalling is gigantisch groot en we worden massaal naar een plekje gedirigeerd door vrijwilligers en ik onthoud het nummer waar ik sta, het is een zee van fietsen! Er doen dan ook 5000 meer wandelaars mee aan het evenement vanwege de 100ste editie.
Het startschot gaat om 5.00 uur na een praatje van de organisatie en een knal en dan vertrekken we richting de Waalbrug. Ik heb geen vast wandelmaatje waar ik mee loop, want er is altijd wel iemand waar ik mee kan en wil kletsen en ik weet dat ik veel bekenden kan tegenkomen. In Bemmel vraag ik aan een medewandelaar of ze een foto van mij wil maken want ik zie een plaatsnaambord, jawel hoor, ik kan weer paaldansen!!
Een dame met een wel heel apart hoofddeksel zet ik ook nog even op de gevoelige plaat.
Na ongeveer 12 km ga ik rusten bij Anita die een rustpost bemand van PostNL. Ik krijg een lekker bakkie koffie en ga in de schaduw zitten van een boom. Wanneer ik besluit weg te gaan zie ik ineens Hetty en Ria voorbij lopen en ik roep. Zij blijken nog niet gerust te hebben en ik blijf nog eventjes wachten zodat we een stukje samen op kunnen lopen.
Op de een of andere manier raak ik ze weer kwijt en ik loop ineens naast Hans uit Friesland en samen lopen we te kletsen en te dollen richting Elst. Zo gaan de kilometers wel snel ondanks de hitte! Ik heb er helemaal geen last van, integendeel ik geniet!
Hans raak ik ook weer kwijt en in Elst zie ik Annika met Andries, Jan, Dirk en Adrie zitten bij een dierenwinkel, dezelfde als vorig jaar. Wat leuk dat ik ze hier weer tegenkom en samen lopen we na de rust weer verder naar de rust van Eric en Carla, de Oase!!!
Daar aangekomen worden we weer in de watten gelegd door die schatten! Een lekkere kippensoep en colaatje gaat er altijd in en de fooienpot wordt weer gespekt.
Na Elst komt Valburg en daar staat Andries te zwaaien: hier moet je zijn! Een stoeltje is wat lastig te vinden maar uiteindelijk lukt dat ook! Adrie zit een tukkie te doen, het is dan ook erg vermoeiend dat wandelen......
Ik kan merken dat het (te) heet is want ik hoor constant ambulances af en aan rijden, en ik krijg weer die onrust gevoelens van 2006, toen hadden we precies dezelfde omstandigheden maar toen werd de vierdaagse afgelast! Ik hoop maar dat het niet zover hoeft te komen...
In Oosterhout loop ik langs een tuin waar een feestje aan de gang is en ik word op de foto gezet met de feestgangers! Zij zijn altijd heel feestelijk gekleed, ieder jaar weer.
En er wordt natuurlijk weer een plaatsnaambord op de foto gezet op de gebruikelijke manier!
Voordat ik de dijk opga kijk ik even in de theetuin bij de kerk of ik bekenden van mij zie, maar er is niemand hoewel ik Sylvia en Bianca net weg zie gaan. Ze lopen te snel om er achter aan te rennen, en ga zelf ook weer verder.
De Oosterhoutse dijk ligt er weer bij in de blakende zon, nog eventjes (?) deze bedwingen en dan zijn we bij de finish! Maar dat gaat niet zonder slag of stoot omdat aan het einde van de dijk de stroom wandelaars in een fuik komt, we komen niet meer door het leuke straatje in Lent maar gaan over een nieuwe weg naar de brug. Mooi hoor, maar niet efficiënt want we komen stil te staan. Door de hitte komen sommige mensen in de problemen........ik krijg het hier ook moeilijk en ik raak geïrriteerd omdat ik niet gewoon kan lopen maar uiteindelijk kom ik aan het einde van de brug, en ga het centrum van Nijmegen weer in.
Dan komen we weer op de wedren die deze keer veel praktischer is ingericht met een in- en uitgang! Ik meld mij af bij hokje C om 16.25 uur. Maar als ik bij de fietsenstalling kom zie ik een giga file staan en denk dikke doei daar ga ik niet in staan. Ik zoek een bankje in de schaduw en wacht het even af. Na een half uurtje kan ik eindelijk mijn fietsje ophalen en rij naar Huize Annemiek en Petra waar een warm onthaal wacht.
Op naar dag 2!
Hier de foto's van dag 1
https://goo.gl/photos/1iQAszALzJ3Xchnj6