Walkers4Walkers.nl

De dag van Groesbeek - de zevenheuvelen

Ik was pas laat bij de Wedren voor de vroege start. Gevolg: ik kon pas om 05:13 uur gescand worden. Omdat ik de dag ervoor ruim een uur op de Wedren bij de blarenpoli had zitten wachten tot ik aan de beurt was kon ik vandaag vele ehbo posten overslaan. Mijn hielen en tenen waren netjes ingetaped dus dat liep toch een stuk fijner. Zoals vanouds gepauzeerd voordat ik Malden uit was bij het speeltuintje met een paar wipkippen en bankjes. Vorig jaar ging er een compleet detachement van Zweedse militairen daar rusten wat een geinig tafereel gaf Eenmaal kort gepauzeerd kwam ik er niet meer tussen in de stoet op weg naar naar de sluisweg. Op de sluisweg zelf was het ook niet fijn lopen richting Mook en Middelaar. Zo goed en kwaad als het ging mochten we er eindelijk af richting Plasmolen. Maar daar schoot het in mijn rechterknie, dus ik strompelde snel richting de welbekende tweede rustpost ter plaatse bij het haventje. Wederom was ik blij toen de 50/55 eraf gingen en ik voor het eerst die verduvelde lus richting Ottersum mocht overslaan De eerste warming up voor de zevenheuvelen diende zich aan door Limburgs landschap. Toch duurde mij de post van AGS op de zevenheuvelen mij te lang, dus vlak na de EHBO-post op de zevenheuvelen en de bananen-uitdeelplek v/d Lidl besloot ik aan de schaduwkant op het fietspad even bij te komen. Het was hoog tijd om energie bij te tanken.

Want zeker mijn bovenbenen trokken het tempo van de eerste twee dagen niet langer. Ik heb de gehele zevenheuvelen over het fietspad achterlangs alle campers en auto's gelopen. Zo had ik het minste last van de grote meute waarin ik meeliep en had ik voor mijn gevoel nog het meest mijn eigen tempo vast te houden tot aan de Oase/bij het Vitens waterpunt. Na een pauze aldaar viel het niet mee om het wandelen te hervatten en zeker na Berg en Dal/voor de immer gezellige witte en rode straat gingen mijn quadriceps van beide benen bokken. Ik wist dat er nog een eind te lopen was en hoewel op 5km afstand was het toch afzien. Desondanks wist ik mij rond 14:30 uur af te melden. Toch voor de zekerheid maar even richting de blarenpoli. De tape was keurig blijven zitten en hoefde niet vervangen te worden voor nieuwe. Daar waar een massage onderweg je niks kost bij een ehbo post verkopen ze nu op de Wedren dus dagkaarten. Daar had ik geen zin in, al helemaal niet nadat ik te horen kreeg dat de wachttijd 3,5 uur zou zijn. Dus maar zelf een massage in elkaar gezet met die proefmonsters van Perskindol, lang in bad en benen omhoog.

Vandaag stond de bergetappe met de 'beklimming' van de welbekende Zevenheuvelenweg op het programma. De dag van Groesbeek is altijd een pittige dag. Wij hadden er weer zin, weer een stukje dichter bij de Via Gladiola !!

Het was vandaag geen hele bijzondere Dag van Groesbeek. Gewoon net als andere jaren eigenlijk, niettemin wel weer erg leuk en gezellig.

Een kaarsje opsteken kan ineens heel bijzonder zijn. In Mook ga ik op een bankje zitten, gewoon bij mensen voor de deur. Vorig jaar kreeg ik van deze aardige mensen iets te drinken aangeboden. Nu kreeg ik een lekker kopje thee en ik raakte aan de praat met andere wandelaars. Het werd haast te gezellig. De mevrouw naast mij vroeg wat zij moest betalen voor haar koffie. Dat hoefde echt niet, maar wij mochten binnen een kaarsje komen aansteken en dan een vrijwillige bijdrage doen in het kaarsenpotje. He, dat is leuk en ik ga dus naar binnen in het huis van die mensen om een kaarsje aan te steken. Heel speciaal dat zij in hun huis een soort van Maria altaar hebben gemaakt.

Ik wandel snel door naar Plasmolen, waar ik traditiegetrouw een ijsje koop bij IJsrestaurant Clevers. Maar een bolletje ijs kost € 1,10 en ik zeg dat ik dat een raar en lastig bedrag vind. Ik heb maar € 2,00 losgeld in mijn zak gestoken en dan kan ik dus geen 2 bolletjes mee kopen. Maar dat wil ik natuurlijk wel !! Maar de aardige verkoopster geeft mij toch 2 bolletjes ijs voor mijn € 2,00. Dat is voor mij het gevoel van de Vierdaagse en het ijsje smaakte mij buitengewoon goed !!

Ondertussen moest ik natuurlijk weer hoognodig plassen. Maar net even geen toiletten, behalve die dixies. Ik heb me voorgenomen dat ik daar niet meer op ga, dus nu ook niet !! Maar toen zag ik dat een andere wandelaarster aan bewoners vroeg of zij bij hun mocht plassen (en dat mocht) had ik ineens 2 nieuwe wandelvriendinnen met wie ik zogenaamd samenliep. En zo had ik toch nog snel een normaal en schoon toilet gevonden. Dat lucht op hoor !!

In Nijmegen gaan we eerst de Kwakkenbergweg op waar vervolgens geen eind aan lijkt te komen. Maar de laatste kilometer is weer erg leuk, vooral de 'witte straat' is erg gezellig.

We waren op een mooie tijd weer binnen. Tempo was wat laag en ik liep gewoon niet zo heel erg lekker. Beetje teveel pijn in mijn schenen en dat voel je vooral bij de heuvels. Nu zijn we moe en voldaan en gaan we snel slapen. Ik keek na het douchen in de spiegel en schok van mezelf, ik zag er moe en afgepeigerd uit !!

Verslag: http://www.nummer11.nl/wandel/Over-de-zeven-heuvelen/
Plaatjes: https://goo.gl/photos/HsEuFenwCXH5CSZW9

Dag 3, Groesbeek

Opstaan, wekker ging weer om 02:00 uur. Eerste wat ik deed was mijn rechterbeen strekken en buigen. Wat doet de knie? Uit bed om er even op te staan. Het lukte! De pijn was er wel, maar lang niet meer zo heftig als de dag ervoor. Dus naar beneden en me klaar gemaakt, en op weg gegaan naar Nijmegen voor dag 3!

Iets na 4 uur weer gestart. Het ging erg moeizaam. Had bijna geen last meer van m'n knie, maar er zat wel een pees/spier in mijn linker bovenbeen/heup behoorlijk tegen te sputteren. Ook de stijfheid in m'n benen was er. Ik kon maar moeilijk op gang komen, de slaap overviel me ook een beetje. Heb me gedurig afgevraagd wat me bezielt om de 4daagse te lopen. Na een kilometer of 10 door de pijn heengelopen te zijn, begonnen m'n benen eindelijk het ritme weer fijn te vinden. Het tempo kon weer wat omhoog. Na ongeveer 16 km bij Mook een rust genomen met een gratis bakkie koffie. Even bijkomen en wat rekken en strekken. De volgende rust die ik in gedachten had, zou namelijk Ottersum zijn.

Na eventjes op gang te moeten komen, weer onderweg gegaan. Eigenlijk liep ik best soepel, ondanks een aantal lichte pijntjes. In Plasmolen zag ik Martin zitten, en die snel nog even aangesproken. Daarna zat ik al snel in de lus van de 50/55. Mooi nieuw stukje route richting Gennep. Prachtig slingerend door een stuk natuurgebied. Deze aanpassing hebben ze goed gedaan! In Gennep kwam ik ineens de vrouwen tegen waar ik de dag ervoor nog mee had zitten kletsen. Even snel gestopt om te vragen hoe het ging, maar ook snel weer door op weg naar Ottersum. Daar een rust gepakt met een heerlijk tomatensoepje en een broodje kaas.

Na Ottersum kon het wel eens een saai stuk worden, vooral het laatste gedeelte met de 50 erbij. Gelukkig zat er in de lus van de 55 nog een dorpje, namelijk Ven-Zelderheide. Toch een beetje afleiding daar, met wat muziek en dorpsbewoners langs de kant. Daarna begon het best wel saaie lange eind richting Milsbeek. Onderweg nog even een sanitaire stop bij de toiletten, en in Milsbeek op de samenkomst met de 40 een rust gepakt. Daar zat toevallig ook net Martin, waarmee ik een tijd heb zitten kletsen. Op de app zag ik dat m'n tante (op de 40km) in de buurt zou moeten zijn, maar door middel van app contact zou ze nog ver achter me moeten zijn.

Samen met Martin de route weer vervolgd. We liepen net een enkele kilometer toen ineens m'n tante voor me liep. Best wel verrassend eigenlijk, en ik kon ook niet zomaar doorlopen. Ze had veel moeite met de warmte, dus heb een paar kilometer met haar opgelopen. Mijn tempo ligt echter toch wat hoger, dus gedag gezegd en in Breedeweg weer even wat tempo gemaakt. Bijna had ik Martin weer bijgehaald, maar die sloeg ineens af, dus toch maar alleen verder. Met een leuk stukje route in het vooruitzicht, ging het eigenlijk prima, ondanks de pijntjes. Vooral m'n voeten hadden het weer zwaar met de hitte, vermoeid en daardoor een zeurende pijn. Gelukkig kwam ook de Oase op de zevenheuvelenweg in zicht. Daar even een langere rust genomen, en even bijgekletst.

Door de lange rust moest ik toch echt weer aardig op gang komen. In Berg en Dal stond mijn oom, dus ben daar met een laag tempootje naar toe gelopen, maar ben niet gaan zitten. Even kort gesproken en maar weer doorgegaan om de spieren weer in het ritme te krijgen. Gelukkig lukte dat al snel, en heb de laatste kilometers best wel tempo kunnen maken. De drukte op het parkoers viel namelijk best wel mee. Ook de warmte viel me vandaag mee, al was het zeker wel warm. Maar op de één of andere manier lukte het me vandaag beter om daarmee om te gaan. Al wandelend en genietend van de mensen, kwam daar de finish in zicht. Ik was wel weer aardig leeg, maar vergeleken met dag 2 was het niks.

De knieën voelde ik thuis wel weer, maar ze bleven heel rustig. Tijdens het douchen kwam ik er achter dat er een behoorlijke bult vocht op m'n linkerheup zat, toch een pees die wat geïrriteerd raakte zo leek het. Op naar dag 4, en hopen dat alles zich verder rustig houdt..

Dag van Groesbeek

De derde dag heb ik afgesproken om samen met Annika en de rest te starten en ik rij naar de wedren, het wordt vandaag weer een warme dag! Mijn fietsje zet ik aan een hek in de kleine speeltuin aan de andere kant omdat we vanmiddag de route moeten kruisen om naar huis te kunnen.
We hoeven niet lang te wachten op onze startscan en we lopen weer door dezelfde straten van Nijmegen maar nu al kletsend met elkaar zodat het niet zo saai is. Mijn darmen spelen op en ik besluit aan te sluiten in de rij bij de "bingo"-dixies en neem afscheid van Annika, ik zie haar later wel weer. Bingo dixies? Ja, dat is een grote groep dixies bij elkaar gezet in een U-vorm met een nummer op elke dixie en een dame staat in het midden de nummers te roepen die vrij komen, zodat de rij snel gaat. Heel efficiënt en degene die dat uitgevonden heeft krijgt van mij een medaille!! De dixies zijn ook heel schoon....

Ik krijg een appje dat ze bij de vlaai- en aardbeienpost zitten in Malden en als ik daar aankom zie ik ze inderdaad onder een boom zitten in de tuin! Wat een mooie plek. Ik geniet van deze heerlijke rust.
Even verderop zit de Eneco-rust van Han en als ik hem zie ga ik er even zitten voor nog een bakkie koffie en een praatje en Annika loopt weer door. Na de koffie zwaai ik naar de camera van tv-Gelderland, je weet nooit wie er voor de buis zit.

Annika appt mij dat ze in Mook op het plein gaan zitten voor een soepje en als ik daar aankom zie ik ze weer terug en er is nog genoeg plek. Hier komen we Henrike tegen en zij besluit om bij ons te komen zitten, gezellig! En dan zien we Maike en Connie ook nog aankomen die bij ons aansluiten.

Na deze rust komt er voor mij nog eentje aan net buiten Mook, bij de camper van Gerard de man van Marja (zij logeert ook bij mij in het huis van A en P). Hij staat op een prachtige plek onder de bomen en op een grasveldje in de schaduw. Wat een heerlijke plek om eventjes bij te komen van de hitte! Want het is toch nog best warm geworden vandaag! Hier word ik ook weer verwend met een bekertje thee en een warm worstje en ik maak kennis met Millie en haar dochter Mex-Mira die ik via Facebook ken. Wat leuk dat ik haar nu IRL zie! (IRL= in het echt).

Verkwikt stap ik weer op om naar de volgende rust te lopen in Plasmolen en daarvoor moet ik een aardig stukje doorlopen. Maar dat gaat reuze snel, al kletsend met andere wandelaars. Ik vraag aan een meneer: "mag ik wat vragen, dit is toch de dag van de Zevenheuvelen, waar zijn die heuvels nou?" Hij zegt: "oooh die komen straks wel" en ik grap terug: "ja dat weet ik, ik loop nu voor de negende keer!" Hihihi! Grapjas zegt ie en we kletsen verder zodat ik alweer snel in Plasmolen aankom.

Bij het Pannenkoekenhuis is weer een rust maar het appje van Annika snap ik niet helemaal, daarom bel ik even. Ik blijk niet goed gekeken te hebben, ze zitten een klein stukje van de route af op een terras in de schaduw. Een prima plekje voor een rust en een sanitaire stop.

Het is vandaag echt een "trainen-op-rusten" dag, want de volgende rust komt er ook weer aan in Groesbeek. Maar eerst moeten we een paar heuveltjes over in de zinderende zon! Annika heeft met haar zus afgesproken bij een pizzeria in Groesbeek, Caïro. Als we daar aankomen zitten ze daar inderdaad, lekker in de schaduw. Als ik besluit om weer door te gaan zie ik ineens Fred in de verte die ook opstaat om te vertrekken en ik roep. Hij is zeer verrast mij hier te zien en samen lopen we weer verder, Annika blijft even bij haar zus.

Er komen nog meer heuvels aan en samen met Fred lopen we er al kletsend over. Na de banaan van Lidl gaan we de Zevenheuvelenweg over, de weg waar veel caravans staan, van mensen die ons komen aanmoedigen. Het lijkt de Alpe d'Huez wel! Daar staat Gerrit ook met zijn tentje en ik ga hem even gedag zeggen en dan weer verder want ik heb geen massage nodig, het gaat perfect en heb nergens last van.

Op deze weg staat de tent van onze Oase van Eric en Carla. Daar neem ik afscheid van Fred en ik neem eventjes de tijd voor een lekker (pittig!) broodje worst. Hier kom ik meer wandelvrienden tegen en Ann-Marie staat er ook om ons aan te moedigen.
Vanaf hier is het nog 8 km naar de finish, vanaf Berg en Dal gaat het heel langzaam "bergafwaarts" naar Nijmegen. In de lus naar Berg en Dal ga ik even naar het toilet en dan weer verder. Ik geniet van alle aanmoedigen van het publiek die de wandelaars voorzien van water want het is vandaag weer erg warm! We lopen constant door een waternevel van tuinsproeiers en dat is geen overbodige luxe!

Ik kijk uit naar het laatste stukje van de route als we door "de witte straat" lopen en "de rode straat". Daar is het altijd zo gezellig en leuk! Ik krijg een warm gevoel als ik erdoor loop en de enthousiaste menigte zie. Ik neem een paar chippies, een paar dropjes en vul mijn fles opnieuw om verkwikt naar de finish te lopen. Die is niet ver meer en om 16.30 uur ga ik mijn vroege startkaart halen voor morgen. Ik loop daarna naar de speeltuin en zak neer op een bankje.......even bijkomen en appjes beantwoorden, daar heb ik onderweg geen tijd voor.
In Huize A en P is het stil, de andere dames zijn allang binnen en liggen boven te rusten. Na douchen eten en tv kijken ga ik naar bed........klaar voor dag vier!
De foto's van dag 3:
https://goo.gl/photos/wTb5EcVrhD5VosP18

Donderdag 21 juli Dag 3 De dag van Groesbeek

En toen brak de derde dag alweer aan. Dit zou voor mij een leuke dag worden: weer terug naar Limburg en in Berg en Dal kon ik even rusten bij mijn gastgezin. Zover was het nog niet, eerst naar de start nadat ik alles had ingepakt voor deze dag.

De route begon vandaag hetzelfde: via de Heyendaalseweg richting Hatert. In Hatert sloegen we vervolgens linksaf richting Malden. Deze ochtend hing er wat rijp over de velden en daarom kon ik dit plaatje schieten net buiten Hatert:

Na Malden liep de route langs de maas richting Mook. Hier was ik weer terug in Limburg. In Mook (na zo'n 13 km) een pauze gehouden en onder het genot van koffie en een krentenbol genoten van de andere wandelaars. Een kwartiertje later weer op pad en na Mook begon de zon op te komen.

Via Middelaar en Mookerplas kwamen we in Plasmolen. Ook hier waren de mensen al aanwezig om ons aan te moedigen. In Milsbeek sloegen de 50 en 55 km lopers rechtsaf om via de nieuwe route naar Gennep te wandelen. Na Milsbeek liep de route via een onverhard pad door een mooi landschap.

In Gennep was het ondertussen feest. Alles was uit de kast gehaald om de lopers aan te moedigen. Via het centrum liepen we richting Markt. Dit ma wat mij betreft zo blijven!

Na Ottersum had ik toch nog behoefte aan een pauze, het volgende stuk richting Sint Jansberg zou saaier zijn. Daarom een kopje koffie en wat te eten in het gehucht Aaldonk. Via wat wegen door de velden kwamen we bij de Sint Jansberg aan.

Na zo'n 130 km voel je de benen wel als je bergop moet. Maar vanaf de berg kreeg ik een mooi uitzicht over Breedeweg en Duitsland. Uiteraard was het ook al feest in het centrum van Groesbeek met veel publiek en muziek. Vervolgens was het natuurlijk tijd voor de bekende Zevenheuvelenweg. Dit was voor mij de eerste keer dat ik 'm liep tijdens de vierdaagse. Het was net alsof ik bezig was met een etappe van de tour .


Op de Zevenheuvelenweg moest ik even opletten: hier zou de KWBN staan. In eerste instantie dacht ik dacht ik voorbij was gelopen, maar de post bleek meer richting Berg en Dal te liggen. Hier kregen we soep en vitaminewater. Normaal lust ik geen champignons, maar als je honger hebt gaat alles erin, dus ook de soep . Na een half uurtje weer verder richting Berg en Dal. Hier zag ik dat we het hoogste punt bereikt hadden.

In Berg en Dal kon ik bij het gastgezin wat drinken en even een sanitaire stop maken. Toch wel handig, zo naast het parcours slapen... Via Nijmegen Oost kwam ik rond 14:00 weer aan op de Wedren. Na een cola moest ik even bellen met mijn gastgezin: omdat ik niet in Berg en Dal kon komen werd ik per auto weer opgehaald en via een kleine omweg was ik weer terug. Dit keer had ik besloten om niet meteen in bad te gaan, maar om eerst even te kijken naar de wandelaars die nog steeds door Berg en Dal trokken.

Genieten hoor van al die verslagen en foto's... even nog "na sudderen" van het hele sfeertje.

Ik ben bijna 'bij' met alle verslagen en foto's. Zojuist de verslagen en foto's van Marc en Mirjam gelezen/bekeken.
Inderdaad erg leuk om allemaal te lezen en te zien!

Nu nog de verslagen/foto's van Bertus en Ineke

De mijne staat hierboven hoor, inclusief foto's en anders even op mijn blog kijken door op de link te klikken!

Weet ik, ik heb er alleen nog geen tijd voor gehad
Maar ga hem zeker nog lezen...

Oooh ik las het verkeerd

De Dag van Groesbeek.
Klikkerdeklik

je had na dat banenpunt ook bij mij kunnen/mogen stoppen voor een massage en dergelijke daar sta ik voor. had je de tocht waarschijnlijk makkelijker uitgelopen.of had de tekst op mijn rug je te veel afgeschrikt?

Zo lang ik meeloop (vanaf 1986) moet je op de Wedren (vroeger Vereeniging) al betalen voor de sportmassage.
De wachttijden bestaan ook al 'eeuwig'. Wat ik ooit gedaan heb is bij aankomst een nummertje trekken, snel naar huis fietsen, douchen en omkleden en dan terugfietsen naar de massage. Tegen die tijd was ik dan (bijna) aan de beurt.
Tegenwoordig doe ik ook aan 'zelfmassage'.