Walkers4Walkers.nl

Op 2 september is de 76e Airborne Wandeltocht in Oosterbeek.

Start:
10 km tussen 09.30 uur en 13.30 uur
15 km tussen 09.30 uur en 13.30 uur
25 km tussen 09.30 uur en 13.30 uur
40 km tussen 07.30 uur en 10.00 uur

Finish:
Voor 18:00

Prijs:
Voorinschrijving: €11,00 (KWbN leden: €10:50)
Bij startbureau: €12,50

----
Over twee weken is het zover. En hoewel deze zo te zien ook niet immuun voor inflatie blijkt te zijn, is deze voor mij vaste prik. Eén van mijn favorieten, zo niet dé favoriet! Bij iedereen wel bekent lijkt mij, aangezien dit de grootste eendaagse tocht ter wereld is met richting de 35.000 wandelaars. Dat is druk, maar ik weet dat het na het afhaken van de 10km route op de meeste plekken breed genoeg is om normaal te lopen. Alles is goed hier; prachtige route en een super sfeer. Voor mij alweer de 12e keer, en dat is zelfs 1 keer vaker dan de 4Daagse. 25km gaat het dit keer worden.

IJs en weder dienende loop ik in de massa.

gezellig, ik met nog 2 op de 40...

Helaas,4 uur met het OV hiervandaan.

Ik ga liever naar Fulda.

Dat is pas in oktober toch?

Ah die Tigelu, die kan niet stilzitten. Ze gaat er vast lopend naar toe.

Nope! Ik was Idd in de bonen…beetje moe van 1e dag WOW (niks voor jou Maike! Voornamelijk modder, bagger, gras en bospaden en de hele dag natte voeten).
Fulda is Idd oktober, maar 2 september hoop ik klaar te zijn met de WOW en ga ik terug naar Den Helder voor een bbq van/bij het Schuthok.

Vandaag is Bertus net als heel veel anderen naar Oosterbeek gegaan, hij op de fiets, om maar lekker vroeg te kunnen starten met de 40 km route. De dag begon mistig, maar eenmaal aan de wandel werd het weer al snel mooi. Hij is verschillende bekenden tegen gekomen, dat is op zo'n dag bijna niet te vermijden. Het was weer een mooie tocht die weer heel wat foto's op geleverd heeft. Kijk maar: https://myalbum.com/album/rnmj4ajdmKCL/ ... 65375d4707

Mooie foto's weer Bertus! En Truitje, dank je wel weer, voor de afwerking van dit mediaproject.

Ik heb zelf ook een fijne tocht gelopen. Heerlijk om verschillende wandelvrienden weer in goede gezondheid te ontmoeten. Niet vanzelfsprekend allemaal, en gisteren is dus als dag totaal geplukt.

Hier zijn wat foto's: https://photos.app.goo.gl/fBsgoChd2rXRhi9X6

Dank je, ik doe dat altijd graag. Jouw foto's zijn ook mooi, zo te zien heb jij veel lol onderweg gehad

De Pietman crew. Altijd leuk.

Juist, deze zit er ook weer op! Ik heb me weer vermaakt, en hieronder een dan kort verhaaltje over afgelopen zaterdag.

Een goede vriend van mij woont in Elst, en bij hem thuis is niet geheel toevallig ook sinds 2019 mijn slaapplaats voor de 4Daagse, dus ik ben vrijdagavond naar Elst gereden. In de ochtend maar 20 minuten in de trein is toch een flinke verbetering ten opzichte van anderhalf uur (plus een kwartier in de metro en 20 minuten in de bus) als ik vanaf mijn eigen huis me richting Oosterbeek zou begeven. Ik doe dat wel vaker, zoals eerder dit jaar voor een tocht in Groesbeek of een paar jaar geleden voor een tocht in Huissen. Meestal tevergeefs, vraag ik hem of hij dit jaar mee wilt lopen. Nu heeft hij wel gezegd dat hij eens meer moet bewegen, dus het antwoord was dit keer 'Ja'. Hij is enkele jaren geleden wel eens mee geweest voor de 15km, maar "Ik ga wel de 25km lopen", zeg ik. Dat is prima. Dit zou voor hem een record zijn, de langste afstand die hij met mij een keer heeft meegelopen is 20km. Maar goed, de Airborne is leuk en mooi genoeg over de hele route om de motivatie hoog genoeg te houden lijkt me.

We starten om 10 uur, en het is druk. Het is natuurlijk altijd erg druk hier, maar op de een of andere manier voelt het de hele dag alsof de tocht deze keer wel héél goed bezocht is. Als we weer langs het station lopen komt ook daar nog steeds een lange stroom mensen uit die zich nog richting de start bewegen. Zelfs als we even later afslaan voor de 25km route, en de kinderwagens van de 10km en de grote groep van de 15km achter ons hebben gelaten, is het nog steeds lopen in een ononderbroken colonne. Het weer is in de ochtend toch een beetje benauwend, met een hoge luchtvochtigheid. Niet ideaal, klammig, maar in ieder geval regent het niet. Als ik zelf loop, doe ik eigenlijk hier niet rusten voordat we het prachtige Duno-plateau bereiken op een kilometer of 20. Dat zal ik hem niet aandoen, en ik bedenk hardop wat een goede plek is om te rusten. Ik weet dat er een boerderij is met een rust vlak voorbij Wolfheze, op 10 kilometer. Dan zou kunnen, maar hij zegt dat iets iets verder nog moet lukken. Iets in Heelsum dan, en ik bedenk me dat je daar langs een plantsoentje komt waar muziek gespeeld word. Hij heeft ook honger zegt hij, dus er moet wel iets te eten zijn op die plek. Dat weet ik helaas niet zeker. Bij binnenlopen van Heelsum, de golfbaan af lopend, komen we nog langs een 'officiële' rust, bij een sportvereniging in de kantine. Die was ik even vergeten, maar hij wilt toch nog iets verder.

Er volgt een pittig klimmetje en dan zijn we bij het plantsoentje, waar de muziek net stopt. Helaas geen kraampje met wat te eten. In ieder geen broodje hamburger, wat van mij niet perse hoeft maar dat zien hij wel zitten. "Dat is misschien pas bij Duno", zeg ik wetende dat daar altijd een grote tent staat, "Maar er is zo wel een Chinees op de hoek". Hij denkt dat ik een grapje maak, maar ik maak geen grappen over eten, er is net honderd meter verder inderdaad een Chinees op de hoek. Daar staan ze buiten Saté te verkopen, of soep, of loempia's. Het wordt bij gebrek aan beter een bakje Satéstokjes. Best prima, wel vet, en als we verder lopen en ik mijn telefoon wil pakken glipt het zo uit mijn hand en klettert het op de grond. Nu kan ik op zich wel een nieuwe telefoon gebruiken, maar gelukkig is het nog heel. Een hoesje is zeker aan te raden, blijkt maar weer. "Nu komt een mooi stukje", zeg ik, "Een soort dalletje, met een kerkje bovenaan een trap op een heuveltje." Het is inderdaad heel pittoresk, ondanks dat vlak achter de bomen achter dit kerkje de snelweg voorbij raast, maar daar merk je niet veel van. Dan is daar in de bocht toch ineens een kraampje met hamburgers, nog geen 200 meter na de Saté! Dat is jammer, maar helaas. Ook die was ik even vergeten, of het was er vorige jaren niet.

We lopen verder en komen via Doorwerth weer terug op de route, terug de drukte in. Dit laatste stuk in Doorwerth is lekker breed en vrij, nu volgen een paar smallere paden tot Duno en Heveadorp. In het bos komen we langs het als je het mij vraagt dit jaar toch wat tegenvallende kunstproject. Het is een oneindig-teken met kaartjes, of misschien zijn het tegeltjes, maar je moet er bij stil blijven staan om het te bestuderen en dat kost natuurlijk teveel tijd. Dan vond ik de bankjes met kreten als 'Hier alleen zitten als je iets geels draagt' of 'Alleen voor mensen met hoeden' van een aantal jaar geleden, toch leuker. Bij Duno stoppen we weer even, maar niet zo lang. We kijken even of we de kerk in Elst kunnen spotten en lopen weer verder, over de oude oprijlaan van het landgoed. We passeren een groep van de Marechaussee, waar geen eind aan lijkt te komen. Pas als we Heveadorp bijna verlaten zijn we er definitief voorbij. Inmiddels is het weer wat minder drukkend geworden omdat er wat gaten in het wolkendek zijn gevallen en de zon wat heeft kunnen doen aan de luchtvochtigheid.

Bij de Airborne Wandeltocht zit het venijn een beetje in de staart, en er volgen wat aardige klimmen en dalen. In Oosterbeek, langs de oude kerk in 'Benedendorp' en een paar indrukwekkende oorlogsfoto's, lopen we terug richting het centrum en daarna de finish. Het is weer lekker druk, en de kroegen zijn overal goed gevuld. Er is wat muziek hier en daar, en overal gezelligheid. Op de brede weg richting Hartenstein en het Airborne Monument zie je een zee van wandelaars. Dan komt de poort weer in zicht, en slingeren we achterlangs terug naar de sportvelden. "Nog even zitten hier of wil je meteen terug naar de trein?", vraag ik. "Meteen terug", is zijn antwoord, "Want ik heb trek in de spareribs voor het avondeten." Zo gezegd zo gedaan, en we melden ons af. Het is half 4, en ik krijg mijn vleugeltje met nummer 12, en hij eentje met nummer 2. Nu moet hij de medaille nog even zoeken om het erop te spelden. "Volgend jaar weer?", zegt hij. We gaan het zien!

Leuk om te lezen dat je het er maar druk mee had om een rustplek te hebben of eten.
Altijd goed dat oefenen op het rusten.
Het is hem blijkbaar goed bevallen dus ik zou zeggen: hou het er in om hem mee te nemen