2 september, van Almelo naar Oldenzaal, 30 kmDe route heeft een aanloop van 2,5 km vanaf het station in Almelo. Ik begrijp niet zo goed waarom dit deel van de route niet is opgenomen in de gehele route, want het is best een leuk stukje lopen. En op het eind loop je dat stuk gewoon nog een keer, in tegengestelde richting ziet het er dan toch weer anders uit.
Het valt me direct al op dat hier overvloedig is gemarkeerd en dat zal zo de hele etappe blijven. Fout lopen is bijna niet mogelijk en als je toch fout loopt dan merk je dit razend snel want dan kom je al snel geen markeringen meer tegen.
Aangekomen bij de eigenlijke route kies ik voor de route "linksom" langs het Lateraalkanaal en blijf dit kanaal ruim 4 km volgen. Met de zon in mijn gezicht en de aangename temperaturen vind ik het heerlijk lopen langs het water. Langs dit gedeelte van het kanaal zijn enkele vissers actief.
Na het kanaal vervolg ik mijn route langs de (Oude) Bornsche Beek.
Een korte rust, in de nabijheid van een "wilde en luidruchtige" groep zwanen en dan is het nog maar 2 km lopen tot aan het plaatsje Bertme. Hier is een openluchttheater waar ik langsloop. De directe omgeving van het theater is niet vrij toegankelijk.
Via rustige en vooral onverharde paden door natuurgebieden zoals het Molenven en het Gravenbosch loop ik door tot Saasveld, waar ik neerstrijk op een terras. Ik geniet hier van koffie en heerlijke Goulashsoep met stokbrood en diverse soorten boter.
Na deze gezellige en smaakvolle rust kom ik verder geen horeca meer tegen en ben ik aangewezen op zelf meegenomen proviand.
De route is erg afwisselend en gaat door en langs weilanden, over een stukje heide en door bebost gebied. Meerdere recreatie gebieden worden doorkruist, waaronder het Hulsbeek met een prachtige waterpartij. Het verveelt niet, de route slingert behoorlijk.
Naarmate ik mijn eindpunt in Oldenzaal nader, krijg ik in toenemende mate last van mijn buik. Is dat de Goulashsoep die zojuist verkeerd is gevallen of is het een nawee van het eten van gisteravond?
Ik heb, ten gevolge van dit vervelende ongemak, in de laatste kilometers weinig tot geen interesse meer in de omgeving. Ik passeer een basiliek maar daar loop ik voorbij zonder ook maar 1 poging te doen om deze te bezichtigen.
De klachten houden aan en zijn zelfs zo heftig dat ik bij particulieren ga aanbellen om van het toilet gebruik te mogen maken.
De vrouw des huizes laat mij binnen en via de keuken, waar de man des huizes een maaltijd aan het bereiden is, bereik ik tijdig het toilet. Dat lucht op!
Bij het station aangekomen, geeft Marianne de locatie door waar zij en de auto zich op dat moment bevinden, dat blijkt iets verderop te zijn.
Samen rijden we naar onze vakantiebestemming in Rossum.
4 september, van Oldenzaal naar Ootmarsum, 26 kmVoor vandaag is het weerbericht: in de ochtend (zeer) dichte mist, later opklaringen en (broeierig) warm, in de middag mogelijk zeer zware onweersbuien.
Ik ga vroeg op pad en ik zie wel......
Rossum ligt naast de rijksweg van Oldenzaal naar Ootmarsum en daar rijdt ook een bus. Met een kwartier ben ik in Oldenzaal. De mist is nog wel aanwezig maar trekt nu snel op.
Over de route: het is een aaneenschakeling van natuurgebieden, parken, bossen, weilanden en landgoederen.
Het voelt direct al warm aan en ik moet nog even wennen. Het 1e uur valt dan ook wat tegen, ik voel me niet echt fit en ik vraag me af hoe het vandaag verder zal gaan.
Ik bezoek een Mariakapel en daar staat geschreven dat hulp zal worden geboden, "mocht u moe of verzwaard zijn, of angstig of dorstig. U zult het merken".
En ja hoor, de spirit komt er nu snel bij, mijn tempo vliegt omhoog en ik geniet weer met volle teugen.
Dan doemt er, voor mij onverwachts, een rustpost op. Deze staat aan de rand van het natuurgebied "de Hakenberg" en heet de "Pipokeet".
https://www.rustpunt.nu/mobile/poi/?p_id=1428.
Het is zelfbediening, ik maak koffie en neem er een plak cake bij. Het verschuldigde bedrag kan in een geldkist worden gedaan.
Wat een leuke verrassing, er is ook fruit en ijs te verkrijgen. Ik schrijf iets in het gastenboek en ga weer verder.
Maria, bedankt!
Qua route verveelt het niet vandaag : kronkelend langs het riviertje de Dinkel gaat het een heel eind verder.
Iets voorbij natuurgebied en kasteel/landgoed Singraven rust ik uit op een bankje, nog net aan de Dinkel en naast een fietsknooppunt. Er zijn hier veel fietsers en vrijwel iedereen stopt hier om het fietsroutenetwerk te bestuderen alvorens de fietstocht te vervolgen. Het zijn hier de mannen met een kaart in de hand en de vrouwen die de mannen gedwee volgen.
Voor mij volgen nu wat rechtere en langere stukken: langs de Voltherbeek, langs het Almelo-Nordhornkanaal en dan volgt de Spannende burcht, waar sagen, mythes en legenden worden genoemd.
Voor mij wordt het daarna ook spannend. Ik moet een weiland doorkruisen waar vlak achter het hek zo'n 50 runderen zijn neergestreken en bij mijn komst zit er weinig beweging in de kudde. Zodra ik het hek door ben, ben ik direct omsingeld en dat voelt niet veilig, dus terug het hek weer door en op de telefoon een alternatieve route opzoeken.
Dat lukt en met een kleine omweg ben ik aan de andere kant van het weiland en zie ik een roodgele markering en deze klopt met de digitale route op mijn telefoon.
Daarna steek ik een beekje (Tilligterbeek) over en na het beekje gaat de route over een wel erg smal pad langs het beekje.
Zo aan de begroeiing te zien, heeft hier nog nooit iemand gelopen, klopt dit wel? Halverwege dit pad ligt er een omgevallen boom op het smalle pad, half hangend over het beekje. Geen doorkomen aan, onbegaanbaar!
Tja, wat nu?
Wat zal ik doen, wat kan ik doen?
Waar is Maria?
....wordt vervolgd....